اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي هيجاني بر تنظيم شناختي هيجان و مهارت‌هاي اجتماعي كودكان داراي اختلال يادگيري خاص

Effectiveness of social emotional skills training on cognitive emotion regulation and social skills in children with learning disabilities

پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي– هيجاني بر تنظيم شناختي هيجان و مهارت‌هاي اجتماعي كودكان داراي اختلال يادگيري خاص يادگيري انجام گرفت. روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش‌آموزان پسر مراجعه‌كننده به مراكز ناتواني هاي يادگيري شهر اروميه تشكيل مي‌دادند. نمونه پژوهش شامل 30 دانش‌آموز كه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) به صورت تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايش، 12 جلسه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي هيجاني يك ساعته ‏دريافت نمودند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي تنظيم شناختي هيجاني گرانسفكي و همكاران و پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون استفاده شد. داده‏ها با روش تحليل كواريانس چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه بين دو گروه در مؤلفه‌هاي تنظيم شناختي هيجان (مثبت و منفي) تفاوت معنا‌داري وجود دارد (001/0>p). همچنين نتايج نشان داد، تفاوت ميانگين دو گروه در مؤلفه‌هاي مهارت‌هاي اجتماعي معنادار مي‌باشد (001/0>p). با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان گفت كه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي هيجاني در افزايش به‌كارگيري راهبردهاي هيجاني مثبت و بهبود مهارت اجتماعي مناسب، اطمينان به خود و رابطه با همسالان مؤثر بوده است. اين نتايج پيشنهادهاي مهمي در جهت به‌كارگيري آموزش اين مهارت‌ها به عنوان يك روش مداخله‌اي در مدارس و مراكز درماني دارد.

Because of the role of social emotional skills in emotion regulation and interpersonal interaction in children, attention to it is very important, especially among children with learning disabilities. Therefore, the present study aimed to investigate the effectiveness of social emotional skills Training on cognitive emotion regulation and social skills in Children with learning disabilities. The research method was quasiexperimental study with pretestposttest and a control group. The population included all male students with learning disabilities who referred to Learning Disability Centers in Urmia in 20142015 academic year. For this purpose, 30 male students were identified and selected using random sampling methods, and then randomly assigned to experimental (N= 15) and control (N= 15) groups. The experimental group received 12 sessions of Social Emotional Skills Training (60minuts per session). The tools used were Granefski and all cognitive emotion regulation questionnaire (1999) and Matson social skills questionnaire (1983). Data analyzed using analysis of multivariate variance. The results of analysis of covariance showed a significant difference between two groups in positive and negative components of cognitive emotion regulation (p<0/001). Also, the results showed a significant difference between two groups in components of social skills (p<0/001). According to the results, we can say that socioemotional skills training increased the use of positive emotional strategies and improved the appropriate social skills, selfconfidence and relationship with peers. These results are important references in the field of pathology and treatment of disability so that the training program can be used as an intervention in schools and health centers.