اثربخشي گروه درماني شناختي وجودي بر كيفيت زندگي سالمندان

Effectiveness of cognitive Existential Group therapy on quality of life of elderly people

چكیده زمینه و هدف: با افزایش جمعیت سالمندی، توجه به عوامل اثرگذار بر كیفیت زندگی آنها بیش از پیش ضرورت پیدا می­كند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بر كیفیت زندگی سالمندان می‌بود. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش را تمامی ‌سالمندان سرای سالمندی كهریزك تشكیل دادند. در مرحله اول افراد شركت كننده در پژوهش به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و پس از پاسخ‌دهی به پرسشنامه كیفیت زندگی و كسب نمره لازم برای ورود به تحقیق با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی در دوگروه آزمایش و كنترل(هر گروه 12 نفر) قرارگرفتند. گروه آزمایش طی10جلسه به شیوه گروهی در معرض درمان شناختی وجودی قرار گرفتند، ولی گروه كنترل مداخله ای دریافت نكردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از  تحلیل كوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین نمرات پیش آزمون گروه كنترل و آزمایش تفاوتی وجود نداشت، ولی بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و كنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت و گروه درمانی شناختی وجودی  باعث افزایش كیفیت زندگی سالمندان شده است(001/0=p). نتیجه‌گیری: گروه درمانی شناختی وجودی با بهره‌گیری از مفاهیمی ‌هم‌چون مرگ، معنا، تحریف‌ها شناختی و مسولیت‌پذیری توانست سطح كیفیت زندگی سالمندان را افزایش دهد. بنابراین انجام مداخلات درمانی بر اساس این رویكرد می‌تواند در ارتقاء كیفیت زندگی مفید باشد.

Abstract Background and aim: With an aging population, considering the factors affecting the quality of life more than ever is necessary. The aim of current research was to investigate the effectiveness of cognitive existential therapy on quality of life of elderly people. Methods: The current research is semi experimental with pre and post test with control group. Statistical population of research consists of all elderly people in Kahrizak nursing homes. In the first phase, the participants were selected through purposive sampling method and after responding to the quality of life questionnaire and obtaining score for enter to research they were divided in two groups of experimental and control (N = 12 per group) using random sampling method.  The experimental group participated in 10 sessions of group counseling based on cognitive- existential approach and control group received no intervention. The gathered data were analyzed using covariance analysis. Results: There was no difference between pre-test and control groups, but the mean scores of post-test experimental and control groups were statistically significant. and cognitive group therapy improves quality of life is (p=0.001). Therefore it seems that cognitive-existential group therapy increase quality of life of elderly people. Conclusion: Cognitive Existential Group therapy utilizes concepts such as death, meaning, cognitive distortions and responsibility could increase the level ofquality of life of elderly people. Thus interventions based on this approach could be useful in improving the quality of life.