بهينه سازي فيلتراسيون در فرآيند شيرين سازي گاز در پالايشگاه هاي پارس جنوبي ؛ (مطالعه موردي : فازهاي 17 و 18)

گاز طبيعي معمولا حاوي مقداري ناخالصي مانند سولفيد هيدروژن (H2S)،( دي اكسيد كربن ((CO2)، بخار آب (H2O) و تركيبات هيدروكربني مانند مركاپتان هاست. معمولا سولفيد هيدروژن H2S) ( و دي اكسيد كربنCO2) ( را ا ز تركيب گاز جدا مي كنند تا از مشكلات ناشي از خوردگي گاز جلوگيري شود و ارزش حرارتي آن بالا رود. مزاياي استفاده از فيلتراسيون در اين فرآيند، كاهش خوردگي، جلوگيري از گرفتگي در مبدل حرارتي و كاهش كف كنندگي در برج مي باشد. مي توان از دلايل اصلي بروز كف در برج هاي شيرين سازي گاز با استفاده از محلول هاي آميني، وجود آلودگي هاي هيدروكربني و غير هيدروكربني را نام برد كه ذرات جامد همراه جريان گاز و نيز ذرات حاصل از خوردگي تجهيزات فرآيند، هيدركربن هاي مايع و آب نمونه هايي از اين آلودگي ها هستند. در اين مطالعه نسبت بهينه فيلتراسيون جريان برگشتي در فرآيند شيرين سازي گاز براي جلوگيري از پديده كف كنندگي و نيز اثر فيلتراسيون در كنترل اين آلودگي ها به صورت تحليلي بررسي شده و ميزان جريان عبوري از فيلتر به صورت تابعي از پارامترهاي فرآيند مي شود. در واحدهاي شيرين سازي گاز پالايشگاه هاي پارس جنوبي براي پايين آوردن دماي تانك آمين در شروع راه اندازي واحد و نيز رسيدن به مقدار مجاز آلودگي و جلوگيري از بوجود آمدن مشكلات عملياتي بعدي، عبور 10 تا 20 درصد جريان از فيلترها كافي نيست و با توجه به زمان رسيدن به حالت پايدار مي توان مقدار جريان عبوري از فيلتر را 30 درصد يا بالاتر انتخاب كرد.