ارزيابي وضعيت استفاده از قرآن و احاديث در آموزش تئوري دروس علوم پزشكي

سابقه و اهداف: قرآن كريم از آغاز نزول تاكنون، سرچشمه‌ي بي‌پايان علوم و معارف اسلامي بوده است. همچنين، براي ما مسلمانان بيانات و سيره‌ي پيامبر و امامان(ع) نيز از ديگر منابع ارزشمند در شناسايي راه و رسم زندگي به شمار مي‌رود. هدف از انجام اين بررسي، تعيين ميزان استفاده از آيه‌هاي قرآن كريم و روايت‌هاي معصومان(ع)، طي فرآيند آموزش درس‌هاي تئوري، در ميان دانشجويان علوم پزشكي بوده است.مواد و روش‌ها: اين بررسي به شكل مقطعي براي تمام كلاس‌هاي تئوري يك دانشكده‌ي پيراپزشكي به اجرا در آمد. براي جمع‌آوري داده‌ها، از فرم جمع‌آوري محقق‌ساخته‌ي متناسب با هدف‌هاي پژوهش استفاده شد، كه در آن، اطلاعات مربوط به چگونگي استفاده و همچنين دفعه‌هاي استفاده از آيه‌ها و روايت‌ها در هر كلاس درسي و يا مطلب آموزشيِ مربوط به هر جلسه، به طور مجزا و براي هر استاد به صورت اختصاصي با كمك دانشجويان آموزش ديده‌ي حاضر در كلاس، ثبت گرديد. از شرايط ورود استادان در اين مطالعه، دارا بودن دست كم يك سوم از كلاس‌هاي طول ترم، بوده است.يافته‌ها: نتيجه‌هاي حاصل از حدود 900 جلسه‌ي آموزشي، از 92 كلاس درسيِ متعلق به هفت رشته‌ي تحصيلي و 58 تن از استادان دانشكده‌ي پيراپزشكي، نشان داد كه در مجموع، در 81 جلسه‌ي آموزشي، دست كم يك بار از آيه‌هاي قرآن كريم؛ و در 99 جلسه، دست كم يك بار از روايت‌هاي معصومان(ع) استفاده شده است. در 17 و 22 مورد از كلاس‌ها، استفاده‌ي بيش از يك بار نيز ديده شده است. در مجموع، توزيع فراواني نسبي موارد استفاده از آيه‌ها و روايت‌ها در مدرسان مرد و زن نيز گوياي تشابه استفاده‌ي آنان بوده است.نتيجه‌گيري: علي‌رغم اينكه استادان بسياري از آيه‌ها و روايت‌ها در كلاس‌هاي تئوري استفاده مي‌كنند، اما هنوز حدود بيش از 50 درصد استادان علوم پزشكي در بيش از نيمي از كلاس‌هاي درسي، از آيه‌ها و روايت‌ها استفاده نمي‌كنند. از اين رو استفاده از آموزه‌هاي قرآن و روايت‌ها در متن‌هاي درسي، به تناسب آن درس‌ها، پيشنهاد مي‌شود.