مطالعه فلور بخش امن پناهگاه حيات وحش مياندشت در استان خراسان شمالي

The study of safe part of Miandasht wildlife refuge flora in North Khorassan Province

پناهگاه حيات وحش مياندشت با وسعت 84435 هكتار، با ميانگين بارندگي سالانه 250 ميلي متر و محدوده ارتفاعي 912 تا 1085 متر از سطح دريا در جنوب غرب استان خراسان شمالي قرار دارد. پژوهش حاضر، به منظور معرفي رُستني هاي منطقه انجام شد. جمع آوري گياهان طي سال هاي 1389 تا 1392 با روش پيمايشي و اكوفيتوسوسيولوژي انجام شد. در مجموع، 260 تاكسون متعلق به 156 جنس و 38 تيره از نهاندانگان و بازدانگان در منطقه شناسايي شد. نتايج نشان داد كه تيره هاي Chenopodiaceae، Asteraceae، Brassicaceae، Papilionaceae و Poaceae به ترتيب با بيشترين تعداد گونه در منطقه حضور دارند و جنس Astragalus بزرگترين جنس در فلور منطقه است. بر اساس طبقه بندي Raunkiaer، 46/53 درصد گونه ها تروفيت، 08/18 درصد همي كريپتوفيت، 46/13 درصد كامه فيت، 85/8 درصد ژئوفيت و 38/5 درصد فانروفيت هستند. 24 آرايه (23/9 درصد از كل گونه ها) متعلق به 13 تيره، انحصاري ايران هستند. 17 گونه با خطر انقراض پايين و243 گونه در زمره گياهان فاقد اطلاعات كافي در منطقه تشخيص داده شد. بررسي پراكنش جغرافيايي گونه ها نشان داد كه عناصر انحصاري ايرانيتوراني با 31/67 درصد بيشترين تعداد را دارند. عناصر مشترك ايرانيتوراني و صحراسندي 92/11 درصد، عناصر مشترك ايرانيتوراني و اروپاسيبري 23/4 درصد، ايرانيتوراني/مديترانه اي46/3 درصد و عناصر سه ناحيه اي46/8 و عناصر چندناحيه اي 62/4 درصد از كل فلور را تشكيل مي دهند.

Miandasht Wildlife Refuge covers 84435 hectars area, located in southwest of North Khorassan province. Mean annual precipitation is 250 mm and altitude range is 9121085 m. Plants were collected during 20102013 by geodesic and ecophytosociologic methodology. Totally, 260 taxa belonging to 156 genera and 38 families from Angiosperms and Gymnosperms were identified. The results showed that Chenopodiaceae, Asteraceae, Papilionaceae, Brassicaceae and Poaceae, respectively, with the most number of species, are existed in the region. Astragalus is the most divers genus in flora of Miandasht. Based on Raunkiaer classification, 53.46% of species are therophytes, 18.08% hemicryptophytes, 13.46% chamephytes, 8.85% geophytes and 5.38% phanerophytes. Twentyfour (9.23% of all species) belong to thirteen families are endemic to Iran, that fourteen of them are LR and nine species are DD. The chorologic study of plants, showed that specific elements of Irano Turanian region with 67.31% of frequency are maximum. Percentages of common elements of ITSS, ITM, ITES are 11.92%, 3.46% and 4.23%, respectively, threeregional elements 8.46% and ploriregional element 4.62% are of total number of plants.