تأثير هدفمندي يارانه بر ميزان تقاضاي آب مصرفي شهري مورد مطالعه : شهر تهران

حاكمیت اقلیم های خشك و نیم هخشك در پهنۀ وسیعی از كشور و افزایش مصرف آبِ ناشی از رشد جمعیت و رشد شهرنشینی در سا لهای اخیر، برنام هریزی دقی قتر و عملكرد كارآتر در راستای تخصیصِ بهینه و حفاظت از منابع آبی كشور را ضروری م یسازد. در این مقاله، تابع تقاضای آب شهری تهران، باتوجه به تأثیر متغیر یارانه بر آن، بررسی شده است. برای برآورد این تابع، از داد ههای سری زمانی ماهانۀ دورۀ 1382 استفاده شده است. مدل برازش شده مبتنی بر حداكثرسازی تابع مطلوبیت استون گری و رویكرد مد لهای خودرگرسیونی - زمانی 1393 و روابط ه مانباشتگی هستند. نتایج پژوهش، نشان داد، هدفمندی یارانه در مقدار تقاضای آب شهری تأثیر نداشته است؛ ب هعلاوه، تقاضای آب شهری تهران، با قیمت آب و قیمت سایر كالاها رابطۀ عكس و با درآمد، رابطۀ مستقیم دارد. تقاضای آب شهری این شهر، نسبت به قیمت آب و قیمت كالاهای دیگر، ب یكشش و نسبت به درآمد، كالایی ضروری است.