ضرورت تصحيح مجدد ديوان عمادي شهرياري (با تأكيد بر آسيب‌شناسي تصحيح)

Textual criticism of Emadi Shahriari Divan

تصحيح ميراث مكتوب در ادبيات كهن ضرورتي است كه بايد بر اساس روش شناسي علمي، شناخت معيارهاي تصحيح و نگاه انتقادي به متن صورت گيرد؛ تنها از اين راه است كه مي توان به تصحيح متن پرداخت يا آسيب هاي موجود در تصحيح متني را بازشناخت و به تصحيح مجدد آن اقدام كرد. در اين نوشتار تلاش بر آن است با بررسي انتقادي ديوان عمادي شهرياري علاوه بر بيان اجمالي كاستي هاي اين تصحيح، به آسيب هايي اشاره شود كه مصحح را در قرائت و ضبط ابيات دچار لغزش كرده‌ است. معرفي و تقسيم بندي اين آسيب ها مي تواند مصححان نوكار را از خطاهاي احتمالي مصون دارد و راه را بر لغزش هاي مشابه ببندد. اين آسيب ها در پانزده عنوان كلي تقسيم بندي شده‌است و براي هر كدام شواهدي از ديوان عمادي شهرياري به تصحيح ذبيح‌الله حبيبي نژاد ذكر شده‌است.

Abstract The correction of the documented heritage, is a necessity in research which must be fulfilled, based on a scientific methodology, understanding of the standards of correction and critical view to the text. It is only through this procedure to do the initial correction of a text or recognize the text correction flaws and attempt to proofread and recorrect the text for a second time. In this article, it is attempted to conduct a critical study over"Emadi Shahryari" epistle(Divan)and to express briefly its flaws in five categories, alongside the flaws which has misguided the reviser. The Introduction and categorization of these flaws can lead to preventing them from being repeated and assist the other revisers not to have similar flaws. The authors have categorized the flaws under fifteen general titles, for each evidences have been delivered from "Emadi's" Divan refined by "Zabialla Habibi