تأثيرآموزش حل مسئله مبتني برمعنويت بر ذهنيت فلسفي و سبك‌هاي تصميم‌گيري دانشجويان پرستاري

The Effect of the ProblemSolving Education based on the Spirituality on the Philosophical Mindset and the Decision Making Styles of the Nursing Students

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش حل مسئله مبتني بر معنويت بر ذهنيت فلسفي و سبك‌هاي تصميم‌گيري دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرگز در سال تحصيلي 1394 بود. بدين منظور 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. روش اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود و از مقياس‌هاي سبك‌هاي تصميم‌گيري اسكات وبروس (1995) و ذهنيت فلسفي طالب‌پور و همكاران (1384) به عنوان ابزار پژوهش استفاده گرديد. برنامۀ آموزش حل مسئله مبتني بر معنويت طي هشت جلسۀ نود دقيقه‌اي و در مدت چهار هفتۀ متوالي به دانشجويان ارائه گرديد. بدين منظور نمونۀ تحقيق به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري (يك گروه آزمايشي و يك گروه گواه) گمارده شدند. گروه آزمايشي، تحت آموزش حل مسئله مبتني بر معنويت قرار گرفت، درحالي‌كه گروه گواه در معرض هيچ مداخله‌اي قرار نگرفتند. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون كوواريانس) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش حل مسئله مبتني بر معنويت موجب بهبود ابعاد جامعيت، تعمق و انعطاف‌پذيري ذهنيت فلسفي و همچنين سبك‌هاي تصميم‌گيري منطقي، اجتنابي، وابسته شده است، در حالي‌كه در سبك‌هاي تصميم‌گيري آني و شهودي پس از آموزش، تغييري مشاهده نشد.

The purpose of this study is to determine the effect of the problemsolving education based on the spirituality on the philosophical mindset and the decisionmaking styles of the nursing students of Bandargaz Islamic Azad University in the academic year 2015. For this, 30 students were randomly selected as the sample group. This is a semiexperimental research with a pretest, posttest plan and a control group. Questionnaire based on decisionmaking style Scott & Bruce (1995) and philosophical mindset Talebpour & et al (2005) were used as research tool. The program was presented to students during 8 sessions (each 90 minutes) in four weeks. The sample group was randomly divided into two 15 person groups, (an experimental group and a control group).The experimental group was taken under Emot ional self control training, while the control group was not. Data analysis with descriptive statistics (Mean, Standard Deviation)  and inferential statistics (Covariance Test). The results of analysis covariance showed that teaching problem solving is based on spirituality leads to an improvement of comprehensiveness, flexibility and mind pondering the philosophical and rational decision making styles, avoidant, dependent. While there was no change in styles and intuitive realtime decision after training.