بررسي ارتباط بين سبك رهبري مديران با عملكرد كاركنان فرماندهي انتظامي استان آ. غربي

رهبري با اهميت ترين و باارزشترين عاملي است كه نقشي بسزا در بهبود عملكرد سازماني و كاركنان ايفا مي كند؛ چرا كه اجراي موفقيت آميز هر برنامه اي مستلزم وجود مديراني توانمند و كاراست. اگر مديران در ايفاي نقش و رسالت خود كوتاهي كنند و به اهداف مورد نظر دست نيابند، نتايج زيان بار آن مستقيماً عايد گروه يا سازماني است كه با آن سروكار دارند. هدف از اين تحقيق بررسي ارتباط بين سبك رهبري فيدلر با دو بعد رهبري رابطه گرا و رهبري وظيفه گرا و عملكرد كاركنان فرماندهي انتظامي استان آ. غربي است. اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي و از نوع تحقيقات كاربردي است. جامعه آماري اين تحقيق كاركنان فرماندهي انتظامي استان آ. غربي هستند. 138 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده به مثابه حجم نمونه انتخاب شدند و پرسش نامههاي استاندارد سبك رهبري فيدلر (LPC) با ضريب پايايي 71/0 و پرسش نامه استاندارد ارزيابي عملكرد با ضريب پايايي 88/0 را تكميل نمودند. براي تجزيه و تحليل اطلاعات پرسش نامه از نرم افزار اس.پي.اس.اس. ويرايش بيستم و آزمون همبستگي استفاده شده است. يافته ها حاكي از ارتباط بين سبك رهبري رابطه گرا و عملكرد كاركنان فرماندهي انتظامي استان آ. غربي است و هيچ گونه ارتباطي بين سبك رهبري وظيفه گرا و عملكرد كاركنان مشاهده نگرديد. نتايج نشان مي دهد، هرچه استفاده از سبك رهبري رابطه گرا در فرماندهي انتظامي استان آ. غربي بيشتر شود، عملكرد كاركنان توسعه و بهبود مييابد و سبك رهبري رابطه گرا مي تواند به افزايش عملكرد و به تبع آن افزايش رضايت شغلي، اثربخشي و كارايي سازمان منجر گردد. با توجه به بهره وري و اثربخشي سبك رهبري رابطه گرا پيشنهاد گرديد مديران به اعمال شيوه اي اهتمام ورزند كه پيشتاز و باني اشاعه و ترويج روابط انساني در سازمان نيروي انتظامي باشند.