تاثير بازرگانان هندي مقيم اصفهان بر تجارت دوره صفوي با تاكيد بر بانيان

نيازمندي هاي دو سويه ايران و هند و سياست شاهان صفوي براي توسعه تجارت از عوامل اصليِ برقراري مناسبات دوستانه تجاري و سياسي بين ايران و هند در دوره صفويه بوده است. از اين رو مناطق مختلف ايران به ويژه اصفهان، به بازارِمناسبي براي كالاهاي هندي و فعاليت بازرگانان آن سرزمين تبديل شد و هزاران نفر از هنديان از جمله بانيان، مولتانيان و صِديقيان در كنار بازرگانان ديگر چون ارامنه، به فعاليت تجاري در اين شهر مشغول شدند. اگرچه اين بازرگانان هندي در تجارت ايران نقش بسزائي داشتند، اما به سبب اشتغال به فعاليت هايي چون صرافي، رباخواري و خارج كردن پول و مسكوكات، آسيب هايي از جانب آنان به اقتصاد ايران وارد گرديد. از يررسي اين اقدامات، گاه چنين برمي آيد كه آسيب هاي فعاليت بازرگانان هندي براي اقتصاد ايران، بيش از منافع آن بوده است، اما نتيجه اين پژوهش نشان مي دهد كه اين نگاه، چندان واقع بينانه نيست و منافع حضور اين بازرگانان از آسيب هاي آن بيشتر بوده است. در اين مقاله ضمن بررسي تاثيربازرگانان هنديِ مقيم اصفهان بر تجارتِ دوره صفوي، دلايل حمايت پادشاهان صفوي از آنها، به رغم پرداختن به برخي اقدامات غير سالم بازرگاني، بررسي شده است.