اثر كلروتالونيل و فاموكسادون + سيموكسانيل در كنترل بيماري لكه موجي گوجه فرنگي در شرايط مزرعه

Effect of Chlorothalonil and Famoxadone + Cymoxanil in control of early blight disease of tomato under field conditions

اثر قارچ كش هاي كلروتالونيل (داكونيل 720 SC) و فاموكسادون + سيموكسانيل (اكويشن پرو WG 5/52 درصد) در كنترل بيماري لكه موجي گوجه فرنگي در شرايط مزرعه مورد مطالعه قرار گرفت. آزمايشات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با هشت تيمار و چهار تكرار طي سال هاي 90-1389 در كرج اجراشدند. كرت هاي آزمايشيدر شروع مرحله گل دهي با عامل بيماري تلقيح شدند. سم پاشي كرت هاي آزمايشي با مشاهده اولين علايم بيماري شروع و با فواصل زماني 5، 7 و 10 روز از هم ادامه يافت. ارزيابي شاخص شدت بيماري (DSI) با استفاده از روش اصلاح شده هورسفال و بارات قبل از هر سم پاشي و نيز 14 روز پس از آخرين سم پاشي انجام گرفت.وزن ميوه هر كرت توزين و تعداد ميوه در بوته شمارش گرديد. تجزيه واريانس مركب داده ها در دو سال پس از تبديل به جذر، با نرم افزار SAS انجام و ميانگين ها به روش آزمون چند دامنه اي دانكن مقايسه شدند. مساحت زير منحني پيشرفت بيماري (AUDPC) محاسبه گرديد.نتايج نشان داد كه بين تيمارها از نظر مساحت زير منحني پيشرفت بيماري و عملكرد ميوه اختلاف معني داري در سطوح يك و پنج درصد وجود داشت ولي در ميانگين تعداد ميوه اختلاف معني داري بين تيمارها وجود نداشت. مقايسه ميانگين هاي ارزيابي نوبت پنجم و مساحت زير منحني پيشرفت بيماري به طريق آزمون چند دامنه اي دانكن نشان داد كه داكونيل با مقدار مصرف سه ليتر در هكتار،و اكويشن پرو با مقدار مصرف450 گرم در هكتار با كمترين ميانگين بيماري برترين تيمارهاي آزمايش بودند. اين تيمارها به ترتيب 26/80 و 6/80 درصد نسبت به شاهد بدون سم پاشي بيماري را كاهش دادند. در بررسي ميانگين وزن ميوه، داكونيل SC سه ليتر و اكويشن پرو 450 گرم در هكتار به ترتيب با كاهش خسارت به ميزان 17/64 و 03/65 درصد نسبت به تيمار شاهد بيشترين تاثير را اعمال نمودند.

Effect of chlorothalonil (Daconil SC 725) and famoxadone + cymoxanil (Equation Pro WG %52.5) fungicides in control of Early Blight disease of tomato were evaluated under field conditions. The experiments were carried out in a Randomized Complete Blocks Design (RCB) with eight treatments and four replications during two years in Karaj. Experimental plots inoculated with causal organism at the beginning of flowering stage. Spraying of plots was started by early symptoms seen and continued with 5, 7 and 10 days intervals. Disease Severity Index (DSI) assigned by Foliage Protection Percentage (FPP) with causal agent by using Horsfall and Barratt method, before each spraying, and the later assessing was done 14 days after last spraying. Yield of each plot was measured, and numbers of fruits for each plant were counted. Analysis of variance of two years data, were done at Randomized Complete Blocks Design (RCB) by SAS software, and means were compared with Duncan multiple range test. Area under the Disease Progress Curve (AUDPC) was calculated using five separate disease assessments data, and effects of treatments on disease progress were also studied. The results revealed that there were significant differences between treatments in DSI in all assessments, AUDPC and yield but there was no significant difference between treatments in number of fruits. Also the results for 5th assessment and AUDPC in both study years showed that Daconil SC 725 (3 L/ha) and Equation Pro (450 g/ha) with lowest mean based on DSI were the best treatments to control of Tomato Early blight disease. Daconil SC 725 (3 L/ha) and Equation Pro (450 g/ha) were decreased DSI by 80.26 and 80.6 percent in compare to control, respectively. In terms of mean fruit weight, Equation Pro (450 g/ha) and Daconil SC 725 (3 L/ha) were increased yield 65.03 and 64.17 percent in compare to control, respectively, and were the best treatments.