بررسي سير تحول تاريخي ارزش اثباتي گزارش مامورين نيروي انتظامي در مقام ضابط دادگستري

مامورين نيروي انتظامي در مقام ضابط دادگستري، به عنوان بازوان اجرايي دستگاه عدالت كيفري نقش اساسي در فرآيند كيفري ايفا مي نمايند. اين نقش وقتي بيشتر نمايان مي گردد كه دادرس كيفري با توجه به گزارش هاي واصله توسط اين دسته از ضابطان به صدور رأي مبادرت مي نمايد؛ بنابراين ضرورت دارد قانون گذار شرايط خاصي را براي گزارش ضابطان عام دادگستري به طور دقيق مشخص نمايد. اين پژوهش در نظر دارد، سير تحول تاريخي ارزش اثباتي گزارش مامورين نيروي انتظامي در مقام ضابط دادگستري در نظام حقوق كيفري ايران و تعيين ميزان ارزش و جايگاه گزارش آنان در نظام ادله اثباتي دعوي كيفري ايران را بررسي نمايد. تحقيق حاضر از لحاظ هدف جزء تحقيقات كاربردي مي باشد كه با استفاده از روش اسنادي اطلاعات به دست آمده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين پژوهش بيان گر آن است كه معيار سنجش گزارش مامورين نيروي انتظامي در مقام ضابط دادگستري در قانون آئين دادرسي كيفري 78 ، شخصي و در حد اماره قضائي است و اين موضوع با شأن و شخصيت ضابطان مغايرت داشته، اما در قانون آئين دادرسي كيفري مصوب 1392 ارزش اثباتي اين گزارش اين ضابطان دادگستري تا حد اماره قانوني ارتقاء يافته و في نفسه معتبر است؛ بنابراين قانون جديد رويه درستي را در قبال ارزش اثباتي گزارش ضابطان عام در پيش گرفته و به رويه اصولي بازگشته است.