تحليلي بر تحول در ميزان مشاركت زنان روستايي در بخش كشاورزي: مطالعه موردي روستاهاي شهرستان تربت جام

An Analysis on the Extent of Change in Participation of Rural Women in Agriculture Sector: A Case Study of Rural Areas of Torbat-e-Jam County of Iran

تغييرات اجتماعي در عصر حاضر با سرعت و شدت بيشتري در حال گسترش بوده و از آن جمله تحول در نقش زنان در بخش كشاورزي است. هدف از تحقيق حاضر تحليل تحول در ميزان مشاركت زنان روستايي در بخش كشاورزي بوده و منطقه مورد مطالعه روستاهاي شهرستان تربت جام و روش پژوهش نيز توصيفي– تحليلي بود. حجم نمونه تحقيق 390 نفر از زنان روستايي بوده، كه در دو گروه زنان نوزده تا 35 سال به عنوان نسل جوان و زنان بيش از پنجاه سال به عنوان نسل قديمي و كهنسال انتخاب شدند. نتايج آزمون من‏ويتني فرضيه تحقيق بيانگر آن بود كه در سطح معني‏داري كمتر از پنج درصد تفاوت معني‏دار بين ميزان مشاركت زنان در دو نسل جوان و قديمي در فعاليت‏هاي كشاورزي (زراعت، باغداري و دامداري) در سطح روستاهاي شهرستان تربت جام وجود دارد و در اين‏گونه فعاليت ها، مشاركت نسل جوان كمتر است. بر همين اساس، افزايش سطح تحصيلات دختران مهم‏ترين علت كاهش ميزان مشاركت زنان جوان در فعاليت هاي اقتصادي عنوان شد.

Social changes in the present era are expanding with more speed and intensity. One of the changes is the evolution of the role of women in the agricultural sector. This study aimed at analyzing the change in the level of womenʹs participation in the agricultural sector. For this purpose, villages of Torbat-e-Jam County of Iran were studied in a descriptive and analytic method. The sample size included 390 rural women selected in two groups: one group, 19 to 35 years old as a younger generation; and the other, more than 50 years old as the older generation. According to Mann-Whitney U test, the study hypothesis was confirmed with reliability of 95 percent with p < 0.05; that is, the new generation of rural women had less participation in agriculture activities than the older generation. Accordingly, the main cause of the decline in young women’s participation in economic activities was found to be the increased education level.