بررسي تاثير آموزش خانواده مبتني بر رويكرد اولسون بر بهبود انطباق و انسجام خانواده

اين پژوهش نيمه آزمايشي از نوع گروههاي معادل با گروه شاهد و پيش- پس آزمون- پيگيري با هدف بررسي اثر بخشي آموزش گروهي برنامه كاركرد خانواده به شيوه اولسون بر انطباق و انسجام خانواده، طراحي و اجرا شد. با وجود تاكيد اولسون بر آموزش، از اين رويكرد تا كنون براي اين منظور استفاده نشده بود بنابراين، به اين منظور با روش نمونه گيري در دسترس از بين جامعه آماري زنان متاهل مراجعه كننده به مراكز سلامت بوشهر كه در زمان انجام اين مطالعه پرونده شكايت از همسر يا تقاضاي طلاق در دادگاه خانواده نداشته، به صورت تمام وقت در بيرون از منزل شاغل نبوده و حداقل يك فرزند داشتند، 50 زوج داوطلب انتخاب و با روش تصادفي به دو گروه آزمايشي و گواه تقسيم شدند. گروه آزمايشي در 24 جلسه 90 دقيقه اي آموزش گروهي برنامه آموزش خانواده به شيوه اولسون ) (olson،2000 شركت كرده و گروه شاهد به عنوان فهرست انتظار، هيچ مداخله سازمان يافته اي دريافت نكردند. بمنظور سنجش متغير وابسته از نسخه سوم انطباق و انسجام خانوادگي (FACES-III) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS-16 براي محاسبه فراواني، ميانگين، تحليل اندازه گيري مكرر پردازش شد. نتايج تحليل اندازه گيري مكرر نشان دادند كه ميانگين انطباق و انسجام خانواده زنان و مردان در گروه آزمايش بيش تر از گواه و تفاوت ها به لحاظ آماري در سطح احتمال 1 درصد (1%p<) معنادار است. به اين ترتيب مي توان نتيجه گرفت كه برنامه آموزش كاركرد خانواده به سبك اولسون مي تواند باعث بهبود سيستم خانواده مي شود. تز اصلي اين پروژه نياز جامعه ايراني به آموزش هاي ساده و كاربردي براي ترميم و پيشگيري از آسيب هاي رواني جدي مي باشد