رابطه متقابل مطالبات غيرجاري بانكها و شرايط اقتصاد كلان: يك رويكرد خود رگرسيون برداري پانل

مقاله حاضر قصد دارد رابطه متقابل بين برخي از مهم ترين متغيرهاي اقتصاد كلان و كيفيت پورتفوي وام بانك هاي كشور ايران را با استفاده از يك روش خودرگرسيون برداري پانل (PVAR) كه ويژگي هاي خاص بانك ها را نيز كنترل مي كند، مورد مطالعه قرار دهد. به همين منظور، در اين مطالعه از داده هاي فصلي پانل مربوط به تمام بانك هاي كشور و برخي از متغيرهاي مهم اقتصاد كلان در دوره 1392-1381 استفاده شده است. متغيرهاي اين پژوهش، نسبت مطالبات غيرجاري به كل تسهيلات به عنوان شاخص كيفيت پورتفوي وام بانك ها، نرخ رشد اقتصادي، نرخ سود حقيقي تسهيلات، پايه پولي و نرخ رشد تسهيلات است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه يك شوك مثبت به نرخ سود حقيقي تسهيلات و نرخ رشد تسهيلات، كاهش نسبت مطالبات غيرجاري بانك ها را به دنبال دارد در حالي كه انتشار پول بيشتر توسط بانك مركزي (شوك مثبت به پايه پولي) باعث كيفيت بدتر پورتفوي وام بانك ها مي شود، ضمن آنكه اثر كاهشي نرخ رشد اقتصادي بر نسبت مطالبات غيرجاري به كل تسهيلات بانك ها از نظر آماري معني دار نيست. همچنين اثر بازخوردي نسبت مطالبات غيرجاري بانك ها بر متغيرهاي اقتصاد كلان به اين شكل بوده است كه در نتيجه يك شوك مثبت به اين نسبت (وخامت كيفيت پورتفوي وام بانك ها)، ركود اقتصادي تشديد شده، پايه پولي به طور معني داري افزايش يافته و نرخ رشد تسهيلات اعطايي بانك ها كاهش معني داري يافته است، در حالي كه اثر معني داري بر نرخ سود حقيقي تسهيلات مشاهده نمي شود.