بررسي آماري رابطه بين تعدد واحدهاي قدرت شامات و ثبات سياسي در منطقه از سال 471 تا 569 ق

حملات سلجوقيان به منطقه شام، به طور منسجم در زمان سلطان ملك شاه صورت گرفت. تصرف شام به دست سلجوقيان در تعاقب حملات تركمانان و فرماندهان ترك به مرزهاي شامي فاطميان بود. پس از مرگ ملك شاه، درگيري هاي جانشيني وي و قدرت يابي فرماندهان محلي باعث شكل گيري حكومت هاي متعدد در شام شد كه عموماً حكام آنها نيز پس از مدتي كوتاه تغيير مي كردند. اين عوامل باعث ايجاد بي ثباتي در جهان اسلام و تضعيف آن در سواحل شرقي مديترانه شد، چنان كه توان مقابله با مهاجمان صليبي را از آنها گرفت. تضعيف قواي مسلمانان توسط يكديگر و حملات صليبيان موجب شد اين حكومت ها به تدريج ضعيف و نابود شوند. اتابكان زنگي توانستند با از بين بردن حكومت هاي ضعيف باقي مانده، سراسر اين منطقه را در اختيار گيرند. اين پژوهش، در پي پاسخ گويي به اين پرسش است كه بين تعدد واحدهاي تشكيل دهنده قدرت در شام و ثبات سياسي در اين برهه زماني چه ارتباطي حاكم است و چه مسئله اي موجب تحول شرايط سياسي از تزلزل به ثبات شد؟ روش تحقيق، بر اساس كاربرد علم آمار در تاريخ نگاري صورت گرفته كه در آن، داده هاي آماري بر يك بستر زماني مورد ارزيابي قرار مي گيرد و ديگر عوامل موثر در بي ثباتي و ضعف آن در اين جا مد نظر نخواهند بود.