بررسي تطبيقي استعاره هاي مفهومي مشترك رباعيات خيام و طلاسم ابوماضي

مسئله اصلي اين مقاله، بررسي تطبيقي استعاره هايي است كه تاثير و تاثرها و اشتراكات فكري رباعيات خيام و طلاسم ابوماضي را نشان مي دهند. مباني نظري مقاله، نظريه استعاره هاي مفهومي است كه استعاره را از شگردي بلاغي، به ابزاري براي انديشيدن ارتقا داده است. در آغاز، مباني نظريه يادشده را بر اساس كليدواژه هاي زبان شناسان شناختي بازخواني كرده ايم و گزارشي از استعاره هاي مشترك رباعيات خيام و طلاسم ابوماضي ارائه داده ايم. آنگاه استعاره ها را براساس مضمون به چهار گروهِ پديده، به مثابه اسير است، حيوان به مثابه انسان، است، جهان به مثابه بناست و جهان به مثابه دايره است، تقسيم كرده ايم. سپس، استعار ه هاي با ويژگي هاي منفي و استعاره هاي دو پهلو را بررسي كرده و به تحليل شناختي هر گروه پرداختهد ايم و ارزش زيباشناسي و شگردهاي هنري استعاره ها را در ذيل آن آورده ايم ومشخص كرده ايم كه شگردهاي مهم خيام و ابوماضي، به عنوان مبتكر بوطيقاي رباعيات چندپهلو و قصايد فلسفي، در ساختن استعاره ها چيست. مقاله با اين نتيجه به پايان مي رسد كه نگرش هاي ابوماضي در طلاسم، نشان دهنده نوعي بينامتنيت و بازتاب گفتمان فلسفي خيام است.