مقايسه علت فوت تعيين شده پس از انجام كالبد شكافي با علت فوت تعيين شده توسط پزشكان مراكز درماني براساس رشته تخصصي دراجساد ارجاعي به مركز كهريزك تهران در سال 1391

ﻣﻘﺪﻣﻪ: تعيين علت فوت از مهم ترين تشخيص هاي صادرشده توسط پزشكان است و عدم دقت كافي و عدم رعايت اصول علمي در صدور آن مي تواند براي پزشكان مشكلات جدي قانوني به همراه داشته باشد. مرگ مي تواند به شكل مرگ ظاهري و مرگ قطعي باشد. عدم توجه به احتمال وجود مرگ ظاهري در تشخيص مرگ، ضمن اين كه موجب بروز تعلل در اقدامات احيائ قلبي ريوي خواهد شد بلكه مي تواند موجب شكايت اوليائ دم از پزشكان را فراهم ساخته و آنان را با مشكلات جدي مواجه سازد. باتوجه به اين كه تاكنون مطالعه مقايسه اي در ارتباط با علت فوت تعيين شده پس از كالبد شكافي درسالن تشريح پزشكي قانوني با تعيين علت فوت در مراكز درماني انجام نشده بود. اين مطالعه مي تواند در مقايسه علت فوت تعيين شده پس از كالبد شكافي درسالن تشريح پزشكي قانوني تهران با تعيين علت فوت توسط مراكز درماني درسال1391را مورد بررسي قرار دهد (6و7). روش بررسي: يك مطالعه مقطعي گذشته نگر طراحي شد كه ابزار گردآوري داده ها در آن مشتمل بر دو بخش بوده اند : قسمت اول شامل اطلاعات كلينيكي موجود در پرونده 4641 فوتي ارجاع شده از مراكز درماني به مركز پزشك قانوني استان تهران طي سال 1391جهت تعيين علت فوت بود و قسمت دوم مربوط به نتايج كالبد گشايي (پاتولوژي، سم شناسي) و تعيين علت نهايي فوت مي باشد. روش هاي تجزيه و تحليل داده ها: با استفاده از نرم افزار SPSS مورد اناليز و ارزيابي قرارمي گيرد. و هم چنين براي تحليل داده ها از آزمون خي دو و نسبت توافق كاپا براي تعيين توافق بين گزارش پزشك قانوني و مراكز ديگر استفاده شد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: بيشترين درصد مشخص كننده علت فوت غير همسان مربوط به متخصصين داخلي 47/40درصد و كمترين درصد مشخص كننده علت فوت غيرهمسان مربوط به متخصصين جراحي اعصاب 1/85درصد مي باشد. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: با توجه به ميزان پايين تشخيص كلينيكي صحيح علت مرگ در اين مطالعه اتوپسي روشي مطمئن در تعيين علت مرگ مي باشد. بر اساس نتايج پيشنهاد مي گردد كه با توجه به آمار قابل ملاحظه تشخيص نادرست فرايندي طراحي گردد كه پزشكان از نتايج كالبد گشايي و تعيين علت نهايي فوت بيماران خود اطلاع حاصل نمايند تا در صورت مواجه با بيماران مشابه تشخيص هاي باليني صحيح تري داشته باشند.