مقايسه تاثير دو روش تمريني در محيط آب و خشكي بر بهبود درد ، عملكرد ، تعادل ايستا و پوياي افراد مبتلا به اسپرين مزمن مچ پا

يكي از آسيب هاي شايع مفصل مچ اسپرين مچ پاست. اسپرين مكرر و مزمن تعادل را دچار اختلال مي كند. توانبخشي ناكافي زمينه بروز آسيب مجدد را فراهم مي كند و بي ثباتي مزمن مچ پا را در پي خواهد داشت. در اين مطالعه نيمه تجربي 30 زن دچار اسپرين مزمن مچ پا شركت كردند و تصادفي به سه گروه تمرين درماني در آب، خشكي و كنترل تقسيم شدند. درد، عملكرد حركتي، تعادل ايستا و پويا پيش و پس از دوره تمريني اندازه گيري شد. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 انجام گرفت. سطح معناداري نيز 05/0 در نظر گرفته شد. هر دو گروه تمريني در مقياس هاي درد، عملكرد حركتي، تعادل ايستا و پويا تفاوت معناداري را پس از هشت هفته تمرين درماني نشان دادند (05/0P<). مقايسه داده هاي دو گروه در مقياس عملكرد حركتي، تعادل ايستا، پويا و درد تفاوت معناداري را پس از مطالعه نشان نداد (05/0