سبب حصول مالكيت زوجه بر مهر

عقد نكاح افزون بر جنبه اصلي و عبادي، يعني حصول رابطه زوجيت ميان زوج و زوجه و حق بهره وري جنسي ايشان از يكديگر، داراي جنبه فرعي و مالي، يعني مهر نيز است كه زوج آن را به زوجه تمليك مي كند. مسأله چالشي در بحث مزبور سبب حصول مالكيت زوجه بر مهر است كه آيا به مجرد عقد نكاح، زوج مالك بضع و زوجه مالك تمام مهر مي گردد، چنان‏كه در عقود معاوضي به علت تعهد، هريك از طرفين مالي را تمليك مي نمايد تا مال ديگر را تملك نمايد؟ يا اين كه در عقد نكاح تنها نصف مهر با عقد و نصف ديگر با دخول يا ساير عوامل به ملكيت زوجه در مي آيد؟ سه قول در مسأله مطرح شده است؛ حصول مالكيت زوجه بر تمام مهر به مجرد عقد، حصول مالكيت زوجه بر نصف مهر به مجرد عقد، و قول به توقف. نتيجه پژوهش نشان مي‏دهد نويسندگان پس از بررسي نصوص و عبارات فقها، دلالت ادله بر قول اول را تام يافته‏اند؛ اما دو قول ديگر را پس از بازخواني ادله ، قابل خدشه و غير موجه دانسته اند.