مقايسه تجدد ادبي درايران بارنسانس ادبي اروپا نگاهي تازه به مفهوم سبك شناسي نظم در ايران

فاقد عنوان به زبان ديگر

جستار حاضر به بررسي سير تجدد ادبي در ايران در سه دوره ساماني، بازگشت ادبي و دوران مشروطيت يا عصر بيداري ميپردازد و در صدد آن است كه اثبات كند تجدد ادبي تنها معطوف به دوران مشروطيت يا عصر بيداري نيست؛ بلكه در ايران نيز به موازات كشورهاي اروپايي تجددهايي به وقوع پيوسته است. در اين مقال به بررسي شاخصه هاي تجدد ادبي و مقايسه آن با رنسانس اروپايي پرداخته شده است . در واقع اين پژوهش روايت تاريخ ادبي ايران با عينك تجدد است از زمان سامانيان تاكنون و برخلاف پژوه هايي كه تاكنون ارائه شده است ، طليعه تجدد را دوران سامانيان ميداند، دوره بازگشت ادبي نيز كه ما در شكل گيري ادبيات معاصر است و ساده نويسي را به ادبيات ايران به ارمغان مي آورد، به عنوان رنسانس ادبي محسوب شده است، چرا كه در اين دوره نيز شعرا و نويسندگان مانند هنرمندان عصر رنسانس بازگشت و احيا را دستور كار خود قرار داده اند مؤلفه هاي تجدد از جمله : خردورزي، آزادي، طنز، زن، داستان نويسي، تسامح ديني، آزادي عقايد نهضت تاليف و ترجمه كتب، احياي داستا هاي حماسي، وطن و ... مورد بررسي و واكاوي قرار گرفته است

فاقد چكيده لاتين