بررسي و تحليل موعظه در شعر انوري

اوحدالدين انوري شاعر قصيده­سراي مشهوري است كه شهرتش را بيشتر از قصايد مدحي كسب كرده­است اما در قالب قطعه به مضامين ديگري نيز پرداخته كه موعظه و اندرز و حكمت يكي از آن هاست. برخي از موعظه ها در شكل هجو، سوالي و حكمت كوتاه بيان شده و اغلب آن ها هيات خاصي ندارد. مخاطب اندرزهاي او نيز غالباً عموم هستند مگر اينكه به شكل هجو باشد و به شخص بخصوصي خطاب شده باشد كه آن هم اندك است. بر اساس مضمون و محتوا مي­توان اندرز و موعظه هاي او را اين گونه تقسيم كرد: الف) مواعظ اخلاقي (در امر به انجام دادن فضايل و رعايت كردن آن ها) ب) مواعظ اخلاقي (در نهي و ترك رذايل) ج) مواعظ اجتماعي د) روزگار، فلك و دنيا در مواعظ انوري هـ ) مواعظ مرتبط با دين و خدا. در اين نوشتار كه به شيوه تحليلي و توصيفي و روش كتابخانه اي و با ارائه نمودار انجام شده، به بررسي و تحليل موعظه و اندرزهاي شعري انوري، مخاطب، نحوه بيان و مضمون آن ها پرداخته شده است.