مراحل شكل گيري و توسعه قابليت هاي فناورانه؛ مطالعه يك سازمان صنعتي صنايع دريايي

اين مقاله به بررسي نحوه شكل گيري قابليت هاي فناورانه در يكي از سازمان هاي صنعتي حوزه صنايع دريايي ايران مي پردازد. استراتژي پژوهش، مطالعه موردي يك سازمان بوده كه به عنوان مورد مطالعه، انتخاب و در كنار مطالعه منابع علمي، اقدام به انجام مصاحبه عميق با مسئولين، مديران، مشاوران و كارشناسان ارشد مرتبط با آن سازمان گرديد. نقطه شروع مطالعه استفاده از يافته هاي علمي پژوهش هاي قبلي بوده است ولي پيشينه موجود داراي دو خلاء مهم در اين زمينه مي باشد: اول اينكه الگوهاي ارائه شده براي توسعه قابليت هاي فناورانه بيشتر متمركز بر توليد انبوه است (در صورتي كه ماهيت اغلب محصولات سازمان مورد مطالعه از جنس محصولات پيچيده است) و پيش فرض اساسي ديگر براي الگوهاي يادشده هم همكاري با كشورهاي توسعه يافته مي باشد كه به دليل وجود تحريم هاي مستمر عليه صنايع داراي كاربرد دوگانه، اين همكاري ميسر نمي باشد. در اين مقاله سعي شده مراحل طي شده در سازمان مورد مطالعه جهت شكل گيري و توسعه قابليت هاي فناورانه شناسايي و معرفي گردد. اين مراحل در قالب سه گام شناسايي شد كه عبارتند از: سرمايه گذاري و ايجاد زيرساخت هاي پايه، ارتقاء قابليت ها به واسطه مهندسي معكوس با همكاري محدود و همچنين مهندسي معكوس محصولات پيچيده تر و گسترش طراحي و نوآوري. در نهايت مراحل شناسايي شده با مدل هاي متداول در اين حوزه مقايسه شده است.