بررسي تاثير تنش شوري بر برخي صفات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي توده هاي مختلف گياه دارويي شنبليله (Trigonella foenum- graecum L.)

شنبليله (Trigonella foenum-graecum L.) از مهم ترين گياهاني است كه در صنايع دارويي استفاده مي­شود. به منظور بررسي تاثير شوري كلريد سديم بر محتواي رطوبت نسبي، پايداري غشاء، محتوي سبزينه (كلروفيل)، سديم، پتاسيم، نسبت سديم به پتاسيم و انباشت متابوليت­هاي سازگاري (پرولين)، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با سه تكرار به صورت گلداني در سال 1392 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل هشت توده بومي شنبليله از اصفهان، تبريز، همدان، ساري، چالوس، آمل، مشهد، ياسوج و چهار سطح شوري (60، 120، 180 ميلي­مولار و آب آشاميدني به عنوان شاهد) بود. نتايج تجزيه­هاي آماري نشان داد كه تنش شوري اثر معني­داري بر محتواي رطوبت نسبي، پايداري غشاء، سبزينه a، سبزينه b، سبزينه كل، سديم، پتاسيم و ميزان پرولين داشت. با افزايش سطوح شوري آب آبياري همه صفات به جز ميزان پرولين، سديم و نسبت سديم به پتاسيم كاهش يافت. ازنظر صفات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي بيشترين ميزان از گروه شاهد (شوري صفر) به دست آمد. بيشترين ميزان سديم، سديم به پتاسيم و پرولين در آخرين سطح شوري (180 ميلي­مولار) نسبت به شاهد مشاهده شد. بين توده­ها، به ترتيب توده­هاي چالوس، مشهد و اصفهان متحمل ترين توده­ها به شوري بودند. بر پايه نتايج اين پژوهش، به نظر مي­رسد بتوان از اين سه توده به عنوان توده­هاي حاوي ژن­هاي متحمل به شوري براي اصلاح توده­هايي با ظرفيت عملكرد زياد در مناطق شور استفاده كرد.