ارزيابي اثرگذاري ميزان كشندگي تركيبات آبامكتين، استامي پريد و ايندوكساكارب بر سن شكارگر Nesidiocoris tenuis با تغذيه از تخم هاي مينوز گوجه فرنگي، Tuta absoluta

تغييرپذيري رفتاري عامل هاي زيست (بيو)كنترل پس از در معرض ماندن آن­ها با تركيب هاي آفت­كش، باعث عدم موفقيت كنترل تلفيقي آفات در بسياري از موارد شده است. در اين بررسي ضمن انجام زيست­سنجي روي حشره هاي كامل سن شكارگر Nesidiocoris tenuis به منظور تعيين سطح زيانبار بودن سه آفت­كش آبامكتين، استامي­پريد و ايندوكساكارب، اثرگذاري هاي جانبي اين تركيبات بر رفتار شكارگري سن شكارگر با تغذيه از تخم­هاي مينوز گوجه فرنگي، Tuta absoluta ارزيابي شد. آزمايش­ها در شرايط آزمايشگاهي (دماي 1±25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 10±60 درصد و دوره نوري 16:8 تاريكي:روشنايي) انجام گرفت. از غلظت زيركشنده تركيب ها به صورت نهشت خشك روي برگ در مدت زمان 24 ساعت براي در معرض قرار گرفتن حشره كامل شكارگر استفاده شد. مقادير LC50 براي سه تركيب آبامكتين، استامي­پريد و ايندوكساكارب به ترتيب 40/33، 55/36 و 43/204 ميلي­گرم ماده موثره بر ليتر و مقادير LC30 به ترتيب 42/20، 38/30 و 53/181 ميلي­گرم ماده موثره بر ليتر برآورد شد. همه تركيب هاي موردبررسي، نرخ حمله شكارگر را به صورت معني­داري كاهش دادند، هرچند بيشترين تاثير در تيمار ايندوكساكارب مشاهده شد. همچنين دو تركيب ايندوكساكارب و استامي­پريد سبب افزايش معني­دار زمان دستيابي شكارگر در مقايسه با شاهد شدند كه ميزان افزايش حاصله در تيمار حشره­كش ايندوكساكارب بيشتر از ديگر تركيبات بوده است. آبامكتين با كمترين تاثير رفتاري را در بين تركيبات مورد آزمايش داشته است. بر پايه شاخص تاثير كل (E) در طبقه­بندي IOBC، استامي­پريد (85درصد) و پس ازآن ايندوكساكارب (77درصد) براي سن شكارگر N. tenuis زيان­آور بوده و آبامكتين (38درصد) كم­زيان ارزيابي شد.