ارزيابي ژنتيكي صفت بقاء در گوسفند بلوچي با روش نمونه برداري گيبس

هدف از اين پژوهش برآورد روند و فراسنجه هاي ژنتيكي صفت بقاء در گوسفند بلوچي است. در اين پژوهش از ركوردهاي بقاء 27978 راس گوسفند بلوچي مركز اصلاح نژاد دام كشور، در سال هاي 1358 تا 1388 استفاده شد. صفات موردبررسي شامل صفت بقاء از 1 تا 400 روزگي و بقاء از يك روزگي تا تاريخ حذف يا تا آخرين تاريخ ثبت شده بود. فراسنجه هاي ژنتيكي با دو مدل حيواني (با و بدون محيط دائم مادري) با توجه به داده­هاي سانسورشده راست و توزيع احتمال نمايي به روش نمونه­برداري گيبس برآورد شد. عامل هاي ثابت موثر بر صفت بقاء در مدل حيواني شامل تاثير سال و ماه تولد، جنس، نوع تولد و گله بودند. ميانگين وراثت پذيري افزايشي براي صفات بقاء از 1 تا 400 روزگي و بقاء از يك روزگي تا آخرين تاريخ ركوردبرداري در مدل 1 و 2 به ترتيب در محدوده 135/0-159/0 و 085/0- 168/0 برآورد شد. ميانگين نسبت واريانس محيط مشترك مادري محاسبه شده براي صفت بقاء از 1 تا 400 روزگي 076/0 و بقاء از يك روزگي تا آخرين تاريخ ركوردبرداري 144/0 محاسبه شد. روند ژنتيكي بقاء بر پايه دو معيار موردبررسي به ترتيب 0005/0-، 0001/0- به دست آمد كه نزديك به صفر بود. وراثت­پذيري برآوردشده نشان ­داد، كه انتخاب ژنتيكي براي صفت بقاء مي­تواند موثر باشد و با توجه به اهميت اين صفت در سودآوري، بهتر است در برنامه هاي اصلاح نژادي اين صفت استفاده شود.