كاربرد مهندسي ارزش در محيط دانشگاهي؛ شناسايي فرايندها و عوامل موثر بر استفاده از آن

تحقيق حاضر با هدف شناسايي فرايندهاي اجرايي و عوامل مؤثر در بكارگيري مهندسي ارزش در محيط دانشگاهي به شيوه آميخته انجام شده است. جامعه آماري شامل مديران واحدهاي منطقه هشت دانشگاه آزاد اسلامي است كه تعداد آنها حدود 450 نفر برآورد شده است. حجم نمونه در بخش كيفي با استفاده از اصل اشباع نظري 12 نفر تعيين شد و در بخش كمي نيز با استفاده از فرمول كوكران تعداد 207 نفر به عنوان نمونه تعيين شده است. روش نمونه گيري در بخش كيفي هدفمند و در بخش كمي تصادفي خوشه اي و طبقه اي بوده است. ابزار تحقيق در بخش كيفي شامل دو نوع مصاحبه (بدون ساخت و نيمه سازمان يافته) بود. در بخش كمي نيز از پرسشنامه محقق ساخته 100 سوالي استفاده شده است كه در مقياس 5 درجه اي تنظيم شده است. و روايي و پايايي مصاحبه ها با استفاده از روش مثلث سازي و استفاده از چند نفر كدگذار بررسي شده است. و روايي پرسشنامه نيز با روش رواي محتوايي و روايي سازه مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين پايايي آن با استفاده از روش ضريب آلفاي كرونباخ و روش اجراي مجدد و محاسبه ضريب همبستگي بين دو اجرا محاسبه شده كه همبستگي بين دو اجرا 0/73 و ضريب آلفاي آن 79/ 0 بدست آمده است. داده هاي جمع آوري شده به كمك كد گذاري و آزمون تحليل عاملي اكتشافي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. و نتايج نشان داد كه فرايند اجراي مهندسي ارزش شامل سه گام اصلي (پيش مطالعه، برنامه كار ارزش و پس مطالعه) و هر گام شامل مراحل فرعي ميباشد. همچنين عوامل مؤثر در بكارگيري مهندسي ارزشي در چهار دسته محتوايي، ساختاري، زمينهاي و فن شناسي با 12 عامل شناسايي شدند كه هر عامل شامل تعدادي متغير (در مجموع 78 متغير) مي شود.