جايگاه حس و تجربه در معرفت شناسي و دلالت هاي تربيتي آن از نظر ابن سينا

اين پژوهش با روش «تحليلي و استنتاجي» و با هدف بررسي حس و تجربه، به عنوان يكي از راه هاي مهم شناخت حقايق جهان هستي از نظر ابن سينا و دلالت هاي آنها در تعليم و تربيت سامان يافته است. ابن سينا «حس» و «تجربه» را بسيار حايز اهميت مي داند تا جايي كه برخي حتي او را حس گرا و تجربه گرا مي نامند. وي بر اين باور است كه بيشتر معرفت هاي بشري بر حس مبتني است و معارف و تجربه هاي حسي زمينه رشد و شكوفايي توانايي عقلاني انسان را فراهم مي آورد. با وجود اين، «عقل»، به عنوان نيروي مميز انسان از حيوان و اعتباربخش معارف بشري، در جايگاه برتر قرار دارد. يافته ها حاكي از آن است كه «اعتبار منطقي» و «تناسب با سطح درك و فهم فراگيران»، مهم ترين اصول حاكم بر محتواي آموزش به شمار مي آيد. توجه به نقش حواس و تجربه، فعال بودن فراگيران و رشد و پرورش قدرت تفكر آنان نيز از جمله موضوعاتي است كه در آموزش و يادگيري بايد مطمح نظر واقع شود.