اثربخشي برنامه روان شناختي خانواده محور مبتني بر الگوي اسلامي ايراني بر رضايت زناشويي

انديشه تشكيل خانواده، نيل به آرامش روان و امنيت درون و تجربه خوشبختي حقيقي است و رضايت زناشويي يك گام مهم در نيل به اين آرامش است. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي برنامه آموزشي خانواده محور بر پايه الگوي اسلامي ايراني بر رضايت زناشويي بود. طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. تعداد 40 زوج در اين پژوهش شركت كردند و در دو گروه آزمايش (20 زوج) و كنترل (20 زوج) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش مقياس رضايت زناشويي افروز (AMSS) بود. مداخله آموزشي براي گروه آزمايش در طي 10 جلسه يك و نيم ساعته و هفته اي يك بار اجرا شد. تحليل داده ها نشان داد كه تفاوت معناداري بين دو گروه آزمايش و كنترل در افزايش رضايت زناشويي در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و نيز پيگيري وجود دارد. بر اين اساس، برنامه خانواده محور بر پايه الگوي اسلامي ايراني در افزايش رضايت زناشويي موثر است. نتايج پژوهش حاضر مي تواند به درك نقش مهمي كه مهارت هاي ارتباطي، خودآگاهي، ارتباط جنسي، كنترل خشم، حل مساله، مثبت انديشي، فرزندپروري و مهارت مديريت زمان با تاكيد بر الگوي اسلامي ايراني در بهبود رضايت زناشويي ايفا مي كنند، كمك كند. آموزش اين برنامه در مراكز مشاوره براي زوجين پيشنهاد مي شود.