اثربخشي الگوي گشتاوري السون بر تاب آوري و تعارضات زناشويي زوجين

در بسياري از زوجين احساسات مثبت اوليه در گذر زمان كاهش مي يابد و تعارضات شديد جايگزين آن مي شود. استفاده از سبك هاي مخرب حل تعارض صرفا باعث دوري بيشتر زوج ها مي شود و توانايي زوج ها در كاربرد مهارت هاي حل مساله مي تواند عاملي براي بهبود روابط زوجين باشد. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي مدل گشتاوري السون بر تاب آوري و تعارضات زناشويي زوجين بود. پژوهش حاضر، آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون - پيگيري با گروه كنترل بود. تعداد 20 زوج در اين پژوهش شركت كردند كه در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمايش طي 8 جلسه120-90 دقيقه اي هفته اي يك بار تحت تاثير مداخله (مدل گشتاوري السون) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش مقياس تاب آوري (CD-RISC) و پرسشنامه تعارضات زناشويي (MCQ) بود. يافته ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات پيش آزمون و پس آزمون گروه آزمايش و كنترل در تاب آوري و تعارضات زناشويي تفاوت معناداري وجود دارد؛ آموزش مدل گشتاوري السون موجب افزايش تاب آوري و كاهش تعارضات زناشويي زوجين شده است و اين تاثير در طي زمان داراي ماندگاري اثر است. با توجه به يافته هاي به دست آمده از پژوهش حاضر مي توان نتيجه گرفت كه الگوي گشتاوري السون مي تواند به عنوان يك روش درماني مناسب مورداستفاده متخصصان و درمانگران خانواده قرار گيرد.