اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر رضايت زناشويي و اميدواري زوجين

مهارت هاي زندگي از مولفه هاي مهم در روابط زناشويي و اميد به زندگي محسوب مي شود. امروزه مهارت هاي زندگي به عنوان يكي از كاربردي ترين آموزش ها براي كاهش تعارض زناشويي و پيشگيري از وقوع طلاق در نظر گرفته مي شود. هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر رضايت زناشويي و اميدواري بود. طرح پژوهش حاضر از نوع آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. تعداد 20 زوج در اين پژوهش شركت كردند و در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمايش طي 10 جلسه دوساعته هفته اي يك بار تحت مداخله برنامه آموزش مهارت هاي زندگي قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (ENRICH) و پرسشنامه اميدواري اشنايدر و همكاران (HQ) بود. يافته هاي به دست آمده از تحليل داده ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات پيش آزمون و پس آزمون گروه آزمايش و كنترل تفاوت معنادار وجود دارد. بر اساس نتايج پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه به كارگيري آموزش مهارت هاي زندگي مي تواند بر دوام و پايداري زندگي زناشويي و افزايش رضايت زناشويي و اميدواري موثر باشد.