بررسي فراواني تومورهاي سر و گردن در كودكان مراجعه كننده به مراكز پاتولوژي شهر كرمانشاه طي 10 سال گذشته (91-82)

زمينه: نئوپلاسم ها به عنوان دومين عامل مرگ و مير كودكان كمتر از 15 سال شناخته شده اند.هدف از اين مطالعه بررسي فراواني تومورهاي سر و گردن در كودكان 15 سال و كمتر بود. روش­ها: اين مطالعه توصيفي گذشته نگر با استفاده از گزارشات پاتولوژي در آرشيو بخش آسيب شناسي بيمارستان كودكان كرمانشاه از سال 1382 تا سال 1391 انجام گرديد. پرونده ها بازبيني و اطلاعات مربوط به جنسيت، سن، محل تومور و تشخيص هيستوپاتولوژيك ثبت شد. داده ها توسط نرم افزار آماري20 SPSS و با استفاده از آمارهاي توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته­ها: تعداد 196 كودك شامل 98 پسر و 98 دختر در سنين 17 ماه تا 15 سال با ميانگين 3/4±3/9 سال مورد بررسي قرار گرفتند. از اين ميان، 3/88% داراي تومورهاي خوش خيم و7/11% مبتلا به تومورهاي بدخيم بودند. فراوان ترين تومورهاي خوش خيم فوليكولار هايپرپلازي (7/27%)، كيست اپيدرمال (1/12%)، پيوژنيك گرانولوما (4/10%) بود. از 23 تومور بدخيم، پاپيلاري كارسينوما (8/34%) شايع ترين بود و سپس بازال سل كارسينوما (1/26%)، لنفوما (1/26%) و اسكواموس سل كارسينوما (13%) در رده هاي بعدي بودند. ابتلا به تومورهاي خوش خيم در پسرها نسبت به دخترها 06/1 به 1 و براي تومورهاي بدخيم 65/0 به 1 بود. گردن به عنوان شايع ترين محل بروز تومورهاي خوش خيم و نيز تومورهاي بدخيم شناسايي شد. نتيجه­گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه در كودكان تا سن 15 سالگي، تومورهاي بدخيم بطور غالب در دخترها بروز مي كنند، در حالي كه بروز تومورهاي خوش خيم بين پسرها و دخترها تقريباً مشابه است.