افزايش وضوح گفتار در كودك مبتلا به فلج مغزي: گزارش موردي

زمينه و هدف: فلج مغزي مي تواند به عنوان اختلال كنترل حركتي و وضعيت بدني تعريف شود كه از طريق صدمه به سيستم اعصاب مركزي، آسيب هايي را به زندگي آينده فرد تحميل مي كند. روش: اين پژوهش، گزارشي از كودك 5ساله و مبتلابه فلج مغزي اسپاستيك خفيف است كه به دليل نبود وضوح گفتار به گفتاردرماني ارجاع داده شده بود. پس از ارزيابي گفتار كودك، به دليل بي ثباتي بسيار شديد خطاهاي گفتاري و همچنين گزارش والدين مبني بر عدم افزايش وضوح گفتار حتي پس از درمان توسط درمانگران قبلي، رويكرد واژگان مركزي آغاز شد. يافته ها: بعد از 14جلسه درمان با اين رويكرد، درمانگر شاهد افزايش ثبات توليد، وضوح كلي گفتار كودك و رضايت والدين از پيشرفت گفتار در كودك بود. نتيجه گيري: با انجام اين مطالعه، به نظر مي رسد درمان بي ثباتي در توليد گفتار با رويكرد واژگان مركزي مفيد است.