امكان فلسفه تطبيقي بر مبناي راه حل شيانگ لانگ جانگ

The Possibility of Comparative Philosophy Based on Xianglong Zhang’s Suggestion

يكي از اشكالات وارد به امكان فلسفه تطبيقي، قياس‌ناپذيري سنت‌هاي فلسفي است. مقصود از قياس‌ناپذيري آن است كه فرهنگ‌هاي متفاوت بستر رشد نظام‌ها يا انديشه‌هايي مي‌شوند كه از لحاظ ساختار مفهومي، روش‌ها و ابزار مورد استفاده با يكديگر تفاوت‌هاي اساسي دارند، و از اين‌رو، نمي‌توان نظريات فلسفي را به شكلي بين‌فرهنگي مورد مقايسه قرارداد. شيانگ لانگ جانگ ريشه امكان-ناپذيري مقايسه را نبود وضعيت تطبيقي مي‌داند. مراد از وضعيت تطبيقي، وضعيتي است كه در آن مقايسه‌كننده همزمان بر موارد مورد مقايسه و نسبت بين آنها اشراف داشته باشد تا بتواند مقايسه ثمربخشي داشته باشد. مقاله مي‌كوشد كه نشان دهد كه براي تحقق امكان فلسفه تطبيقي پژوهش‌گر بايد با قرار گرفتن در حالت بيناپارادايمي وضعيت تطبيقي را پديد آورد. قرار گرفتن در حالت بيناپارادايمي رهاكردن خود از محدوديت‌هاي درون‌پارادايمي و به فعليت رساندن پتانسيل «در ميان قرار گرفتن» است. با قرار گرفتن در حالت بيناپارادايمي و ايجاد وضعيت تطبيقي مي‌توان به مقايسه‌اي ثمربخش بين سنت‌هاي فلسفي دست يافت.

One of the criticisms of comparative philosophy is the incommensurability of different traditions. That is, various systems or disciplines, conceptually and methodologically different, are grown in the context of different traditions and thus making them incommensurable. Xianglong Zhang holds that incommensurability is because of the lack of grounds for comparison. To accomplish fruitful comparisons, one ought to fully discern the points of comparison. The originality of the current paper is its attempt to draw attention to the point that comparative philosophy should be approached through an inter-paradigmatic stand. It can be attained when the researcher transcends the limits of paradigms. Inter-paradigmatic perspective along with grounds for comparison when maintained leads to effective comparison of philosophical traditions.