فراواني ژن هاي‏‎ Set1 A ‎و ‏‎ Set1 Bدر سويه هاي باليني شيگلا سونئي به روش ‏Multiplex-PCR

سابقه و هدف: شيگلا از عوامل شايع مرگ­ و مير در كودكان است. مطالعات اخير در ايران نشان داده است كه شيگلا از عوامل مهم ديسانتريه باسيلي مي ­باشد. Set1B و set1A از ژن­ هاي مهم ويرولانس شيگلا محسوب مي­ شوند. هدف از اين مطالعه بررسي فراواني ژن هاي set1B و set1A در سويه­ هاي باكتريايي جداشده از افراد مبتلا به اسهال ديسانتري با روش Multiplex-PCR مي باشد. مواد و روش ­ها: در اين مطالعه توصيفي­ مقطعي تعداد 60 سويه شيگلا از مراكز طبي اطفال تهران جمع آوري گرديد. پس از تاييد سويه­ ها با استفاده از روش­ هاي استاندارد بيوشيميايي و ميكروبيولوژيكي، مقاومت ضد ميكروبي آنها نسبت به آنتي­ بيوتيك­ هاي آموكسي­سيلين كلاوولانيك اسيد، تتراسايكلين، سفيكسيم، سفترياكسون، سفپيم و كوتريموكسازول با استفاده از روش ديسك ديفيوژن مورد ارزيابي قرار گرفت. در نهايت، وجود ژن­ هاي ويرولانس set1B و set1Aبا روشmultiplex-PCR مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: تمامي 60 ايزوله به ­عنوان شيگلا سونئي مورد تاييد قرار گرفتند. بيشترين مقاومت به ديسك­ هاي آنتي­بيوتيكي كوتريموكسازول و سفكسيم با فراواني 50 درصد و بيشترين حساسيت نسبت به آنتي­بيوتيك تتراسايكلين (95 درصد) مشاهده شد. فراواني ژن set1A ‎به­روش Multiplex-PCR، 18 سويه (30 درصد) و ژن set1B‎ (0 درصد) بود. نتيجه ­گيري: تفاوت ­هاي نتايج اين مطالعه با ساير مطالعات به­ علت فاصله جغرافيايي و تفاوت در نوع سروتيپ مي­ باشد. هم­ چنين، نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه شيوع ژن set در اين نمونه­ ها مي­ تواند معياري جهت تشخيص مستقيم شيگلا در نمونه باشد.