اصلاح سطح كربن فعال گرانوله با روش تصفيه نهايي با هدف نيترات زدايي آب آشاميدني

حضور نيترات در آب هاي زيرزميني در دو دهه گذشته، نگراني هاي زيادي را براي مديران و نيز مصرف كنندگان آب به ويژه در بخش شرب و بهداشت ايجاد كرده است. از ميان روش هاي مختلف حذف نيترات، استفاده از روش جذب به علت بازدهي بالا و همچنين ملاحظات اقتصادي بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق، از كربن فعال صنعتي با اندازه دانه هاي 4/0 تا 59/0 ميلي متر (مش 30-40) به عنوان جاذب اوليه به منظور حذف نيترات از محيط آبي استفاده شد. به منظور افزايش راندمان حذف نيترات اين جاذب، چند مرحله بهينه سازي شيميايي مختلف- شامل اسيدشويي، شستشو با سديم هيدروكسيد، اصلاح با پليمر كاتيوني- در نظر گرفته شد. شستشو با سديم هيدروكسيد به همراه اصلاح با سورفكتانت كاتيوني سيتيل تري ميتيل برومايد بيشترين راندمان حذف نيترات را در بين ديگر روش هاي به كار رفته از خود نشان داد. پس از مشخص شدن موثرترين روش تصفيه نهايي، آزمايش هاي جذب-واجذب گاز نيتروژن، FTIR، SEM براي تعيين مشخصات فيزيكي- شيميايي و ويژگي سطح كربن فعال انجام شد. آزمايش هاي سينتيك نشان داد كه جذب در مدت زمان 120 دقيقه به حالت تعادلي خود رسيده و معادله سينتيكي شبه درجه دوم بيشترين مطابقت رابا داده ها داشت. بيشترين جذب نيترات در حدود 34/15 ميلي گرم برگرم با پيروي از ايزوترم لانگمير به دست آمد. ارتباط زيادي بين جذب نيترات و تغييرات pH مشاهده نشد. بيشترين كاهش در جذب نيترات در حضور يون سولفات و سپس به ترتيب براي يون هاي كلرايد، فسفات و كربنات مشاهده شد. مي توان گفت كه جاذب تصفيه شده با روش شستشو با سديم هيدروكسيد به همراه اصلاح سورفكتانت كاتيوني داراي توانايي قابل ملاحظه اي به منظور جذب نيترات است.