عدالت فضايي در مقياس شهري در ايران؛ فرامطالعه چارچوب نظري مقاله‌هاي علمي موجود

عدالت فضايي از موضوعاتي است كه در دهه‌ اخير ذهن جامعه علمي كشور را در حوزه‌ي مطالعات شهري بسيار به خود مشغول كرده است؛ صاحب‌نظران متعددي در اين حوزه به ايراد نظر پرداخته‌اند و پژوهش‌هاي مختلفي در اين زمينه انجام‌يافته است. از اين‌ رو مقاله حاضر در نظر دارد تا به واكاوي و آسيب‌شناسي حوزه نظري ‌پژوهش‌هاي انجام‌شده در قلمرو ميان‌رشـته‌اي عدالت فضايي در مقياس شهري در ايران بپردازد. مقاله پيش رو از نوع تركيبي و مبتني بر راهبرد فرامطالعه است. جامعه‌ي آماري پژوهش را ۴۴ مقاله علمي پژوهشي با محوريت موضوعي عدالت فضايي در بـازه زمـاني ۱۳۸۳۱۳۹۴ تشكيل مي‌دهد. به‌منظور گردآوري و تحليل داده‌ها از شيوه‌هايي چون مرور نظام‌مند و كدگذاري باز استفاده‌شده است. در اين زمينه فرم جامعي مخصوص تلخيص و استخراج داده از پژوهش‌هاي منتخب تهيه شد كه حاوي مقوله‌هايي در خصوص مشخصات عمومي و چارچوب نظري مقاله‌ها بود. نتايج پژوهش بيانگر عمق كم مطالعات در قلمرو نوظهور و ميان‌رشته‌اي عدالت فضايي در مقياس شهري در ايران است. پـژوهش‌هاي انجام‌شده، به‌صورت فراگيري تلقي سوسياليستي از عدالت فضايي را مفروض گرفته‌اند؛ لذا در بيش‌تر پژوهش‌ها، رويكردي توزيعي از نوع برابري محور به بحث عدالت در شهر موردتوجه قرارگرفته و از توجه به ريشه‌هاي بي‌عدالتي در قالب عدالت ساختاري بازمانده‌اند.