تحليل فضايي - جامعه‌شناختي جرم سرقت از منزل در شهر كرمانشاه

Sociologicalspatial analysis of household burglary crime in Kermanshah city

امروزه همراه با موج وسيع تغييرات اجتماعي و شكل‌گيري شرايط آنوميك، بسياري از شهرها ناگزير به همزيستي با پديده‌اي به‌نام جرم هستند كه امنيت اجتماعي شهروندان را تهديد مي‌‌كند. در اين نوشتار، با رويكردي ميان‌رشته‌اي به بررسي جرم سرقت از منزل و نقش نابرابري بر آن و تحليل فضايي جامعه‌شناختي آن در شهر كرمانشاه پرداخته مي‌‌شود. اين پژوهش، به روش تحليل همبستگي و روش تحليل آمار فضايي انجام گرفته است. داده‌هاي تحقيق، برگرفته از آمارهاي موجود در مركز تحقيقات ناجا و استانداري كرمانشاه هستند. براي سنجش سطح توسعه‌يافتگي و سطح برخورداري محله‌‌ها، روش تاكسونومي عددي و موريس به‌كار رفته است. مطابق يافته‌ها، سطح برخورداري محله‌‌ها توزيع يكساني ندارد و به پنج سطح نابرابر تقسيم مي‌شود. نتيجه آزمون خوشه‌بندي نشان مي‌دهد توزيع سرقت، از الگوي متمركز تبعيت مي‌كند و در شهر، كانون‌هاي جرم‌خيز شكل گرفته است. همبستگي بين نابرابري و سرقت از منزل نيز از نظر آماري معنادار نيست. محله‌‌هاي كرمانشاه از نظر نرخ جرم شرايط يكساني ندارند؛ به‌طوري‌كه در برخي از محله‌‌ها، كانون جرم شكل گرفته است؛ درحالي‌كه بقيه محله‌‌ها با نگاه جغرافياي جرم، محدوده‌هاي پاك هستند. به‌‌عبارت ديگر، شكل‌گيري جرم در فضاهاي مختلف متفاوت است. بااين‌حال، نقش نابرابري در سرقت از منزل مشهود نيست.

Empowerment is a key concept in social development and it is considered as an important strategy for regional and rural development. As a matter of fact, capacity building and empowerment of villagers and associations is prerequisite of sustainable development. Present study is an attempt to investigate the social capital of rural women network through network analysis approach, distribution of network analysis questionnaire, and direct interview with members of rural women’s development groups. This study was conducted in Bazijan village, Mahallat County in Markazi province, which is covered by the project of Iranian pattern of participation and empowerment of local communities, by social network approach. Accordingly, participatory workshops of social resource mobilization were hold in the village which laid the foundation of rural women development groups. Empowerment doesn’t occur unless components of social capital such as participation and trust are strengthened between actors. Therefore, participation and trust ties were scrutinized by macro network quantitative indexes and women’s social capital was measured in three stages; prior to project implementation, during grouping, and once micro credit fund was formed. It was revealed that the level of social capital and consequently the pace of participation and trust ties turn was average prior to project but it boosted once micro credit fund was formed. Thus, definitely this project aimed at social capital reinforcement could enhance the level of social capital among members of Bazijan village women’s network.