پديد آورندگان :
حسني، رفيق نويسنده دانشكده علوم‌تربيتي و روان‌شناسي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج,سنندج,ايران , , توكلي، معصومه نويسنده دانشكده علوم‌تربيتي و روان‌شناسي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات زنجان,زنجان,ايران , , زندي، خليل نويسنده دانشكده علوم انساني,دانشگاه بوعلي سينا,همدان,ايران ,
كليدواژه :
رهبري تحول‌آفرين , درگيري شغلي كاركنان , توانمندسازي روان‌شناختي ,
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش تحليل ارتباط رهبري تحول‌آفرين و درگيري شغلي كاركنان با ميانجي‌گري توانمندسازي روان‌شناختي بود. پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ شيوه گردآوري داده‌ها توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري كاركنان اداره كل آموزش‌وپرورش استان كردستان است كه تعداد آن‌ها 200 نفر مي‌باشد. نمونه‌اي به حجم 127 آزمودني به شيوه نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه رهبري تحول‌آفرين برنز و بس، توانمندسازي روان‌شناختي وتن و كمرون، و پرسشنامه درگيري شغلي كاننگو بود كه روايي ظاهري و پايايي آن‌ها به ترتيب با استناد به نظر متخصصان و ضريب آلفاي كرونباخ تأييد شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با آزمون‌هاي همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي ساده و چندگانه، و تحليل مسير انجام گرفت. نتايج نشان داد تركيبي از مؤلفه‌هاي رهبري تحول‌آفرين نقش معناداري در پيش‌بيني درگيري شغلي كاركنان داشتند. نتايج همچنين نشان داد توانمندسازي روان‌شناختي مي‌تواند نقش ميانجي را در ايجاد يا افزايش ارتباط بين مؤلفه‌هاي رهبري تحول‌آفرين و درگيري شغلي كاركنان ايفا كند.
