بررسي تاثير به كارگيري استراتژي ارتباطي Teach Back بر ارتقاء ابعاد نگرشي بيماران ديابتي نوع 2
پديد آورندگان :
جوكار، مژگان نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,اصفهان,ايران , , عشوندي، خدايار نويسنده مركز تحقيقات مراقبت مادر و نوزاد,دانشگاه علوم پزشكي همدان,همدان,ايران , , سيفي، زهرا نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي لارستان,ايران , , پاكي، سميه نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,اصفهان,ايران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 13
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
13
از صفحه :
30
تا صفحه :
42
كليدواژه :
ديابت نوع دو , Teach Back , خود مراقبتي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: با توجه به مزمن بودن بيماري ديابت و مواجه شدن فرد مبتلا با شرايط و مشكلات روزانه در امر مراقبت تقويت نگرش بيماران ديابتي بسيار با اهميت مي باشد. لذا هدف اين مطالعه بررسي تأثير به كارگيري استراتژي ارتباطي Teach Back بر ارتقاء ابعاد نگرشي بيماران ديابتي نوع2 بود.
مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع كار آزمايي باليني بود كه بر روي 70 نفر از بيماران ديابتي نوع دو انجام شد. شركت كنندگان به صورت تصادفي به دو گروه آزمون و كنترل (هر كدام 35 نفر) تقسيم شدند و برنامه آموزشي طبق روش Teach Back در 4 جلسه براي گروه آزمون انجام شد. داده هاي مربوط به يك ماه قبل و يك ماه پس از اتمام مداخله با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه و خود گزارش دهي جمع آوري و جهت تحليل داده ها از آزمون هاي كاي دو، تي زوجي و مستقل و SPSS نسخه 20 استفاده شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد كه نگرش كلي هر دو گروه آزمون و كنترل در مرحله دوم اندازه گيري افزايش معنيداري داشته است. علاوه بر اين آزمون تي مستقل تفاوت معناداري را در نگرش كلي قبل از مداخله، در بيماران گروه آزمون و كنترل نشان نداد (05/0
P ).
بحث و نتيجه گيري: با توجه به اينكه ارتباط هدفمند بيمار و پرستار از مباحث اصلي و حرفه اي پرستاري است مي توان گفت به كارگيري روش هاي ارتباطي بيمار محور مي تواند با ارتقاء نگرش بيماران و پيامد هاي مثبت مراقبتي همراه باشد.
