مقايسه مشاركت اجتماعي سالمندان وابسته و مستقل شهر ايلام در سال 1394

Comparison of Social Participation Level Between Older Adults With Assistive Mobility Devices and Those Without These Devices

مقدمه: با توجه به اينكه در دوران سالمندي، زمان كمتري صرف فعاليت‌هاي مرتبط با شغل مي‌شود و سالمندان وقت آزاد بيشتري را دارند، به همين دليل مشاركت اجتماعي آنها از افراد غير سالمند لذت بخش تر مي‌باشد. به همين دليل پژوهش حاضر با هدف بررسي مقايسه‌ مشاركت اجتماعي سالمندان وابسته و مستقل در سال 1394 انجام شد. روش كار: در پژوهش توصيفي-مقطعي حاضر، 120 نفر از سالمندان استفاده كننده و بدون نياز به وسايل كمك حركتي شهر ايلام به روش نمونه گيري خوشه اي دو مرحله‌اي وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ارزيابي عادات زندگي افراد سالمند بود كه در مطالعات قبلي روايي و پايايي آن‌ تأييد شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها، توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمونهاي آماري t-test (براي متغيرهاي دو گروهي) و ANOVA (براي متغيرهاي بيشتر از دو گروه) انجام شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد مشاركت اجتماعي در سالمندان مستقل و وابسته از نظر وسايل كمك حركتي اختلاف آماري معني داري داشت (0/05> P) و سالمنداني كه از وسايل كمك حركتي استفاده نمي‌كردند، مشاركت اجتماعي بيشتري را داشتند. بين مشاركت اجتماعي افراد سالمند با سن (0/001= P)، جنس (0/001= P)، تحصيلات (0/001= P) ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت (0/05> P). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه استفاده از وسايل كمك حركتي مي تواند بر مشاركت اجتماعي سالمند تاثير داشته باشد. با توجه به اينكه مشاركت اجتماعي سالمنداني كه از وسايل كمك حركتي استفاده كرده اند، كمتر مي باشد لازم است مطالعات بيشتر درباره علل اين امر انجام گيرد.

Introduction: Since less time is spent on occupationrelated activities in elderly age and elderlies have more free time, their social participation is more enjoyable than nonelderly people. Therefore, the present paper aims to conduct a comparative investigation on social participation of dependent and independent elderlies in Elam in 2015. Methods: In present descriptive study, 120 elderlies who use and don not use mobility aids in Elam were included based on purposive sampling method. The material was assessment of elderlies&rsquo; life habits questionnaire whose reliability and validity were approved in previous studies. The data were analyzed using SPSS 20 by Ttest (For twogroup variables) and ANOVA (For variables with more than two groups) statistical tests. Results: The findings showed that social participation of dependent and independent elderlies had statistically significant difference in terms of mobility aids (P < 0.05) and elderlies who did not use mobility aids exhibited more social participation. There was statistically significant relation (P < 0.05) between social participation of elderlies with age (P = 0.001), gender (P = 0.001) and education (P = 0.001). Conclusions: The findings of present study indicated that use of mobility aids could affect the social participation of elderlies. The fact that elderlies who use mobility aids exhibit less social participation necessitates further studies in this regard.