پديد آورندگان :
زياري، كرامت اله نويسنده دانشكدۀ جغرافيا,دانشگاه تهران,تهران,ايران , , فتوحي مهرباني، باقر نويسنده دانشكده جغرافيا,دانشگاه تهران,تهران,ايران , , فرهادي خواه، حسين نويسنده دانشكده جغرافيا,دانشگاه تهران,تهران,ايران ,
كليدواژه :
تهران , تمركزگرايي , تمركززدايي , ساماندهي
چكيده فارسي :
روند راهكارها و راهبردهاي بيان‌شده براي حل مسائل و مشكلات تهران بعد از طي مراحل مختلف به قانون امكان‌سنجي مركز اداري و سياسي كشور و ساماندهي و تمركززدايي از تهران رسيده است. هدف اين پژوهش پرداختن به ماده 1 اين قانون و طراحي الگوي ساماندهي و تمركززدايي از تهران است. روش اين پژوهش توصيفي تحليلي و از نوع كاربردي است. جمع‌آوري داده‌ها نيز با استفاده از منابع كتابخانه‌اي اسنادي و روش پيمايشي انجام گرفته است. نتايج نشان داد، بايد بخش اول اين قانون را كنار گذاشت و راهكارهاي ساماندهي و تمركززدايي را جايگزين كرد. همچنين، نتايج نشان داد اجرانكردن دقيق قوانين موجود در زمينه تمركززدايي و ساماندهي، نگاه نقطه‌اي به تهران و درنظرنگرفتن منطقه شهري به‌عنوان يك كل واحد، بي‌توجهي به ابعاد مسئله‌دار تمركز (ابعاد اقتصادي) و عدم پيگيري همزمان سياست‌هاي ساماندهي و تمركززدايي، باعث شده است سياست‌هاي ساماندهي و تمركززدايي كم‌اثر شود. در همين زمينه، ابتدا فهرستي از راهكارها از پژوهش‌هاي پيشين استخراج و با به‌كارگيري روش دلفي غربال‌گري شد و با تركيب راهكارهاي پيشين و نظر اعضاي پانل دلفي، 30 راهكار اصلي در قالب الگوي ساماندهي و تمركززدايي از تهران توسط اعضاي پانل تأييد شد.
