بررسي سطوح غيرقابل نفوذوشاخص تفاضل پوشش گياهي نرمال شده به‌عنوان پارامتر‌هاي نمايشگر جزاير حرارتي شهري با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي

پديده جزيره حرارتي شهري به طور كلي به وسيله يك كاهش در جريان گرماي نهان و يك افزايش در گرماي محسوس در مناطق شهري صورت مي گيرد. امروزه اين پديده يكي از معضلات عمده شهرهاي بزرگ مي باشد، به طوري كه توجه بسياري از محققان و متخصصان در رشته هاي مختلف را به خود جلب نموده است. در اين تحقيق جزاير حرارتي شهر تهران كه يكي از پرجمعيت ترين شهرهاي دنيا بوده و هر روزه بر جمعيت و ساخت و سازهاي آن افزوده مي شود، مورد مطالعه قرارگرفته است. هدف اين پژوهش، استفاده از تصاوير ماهواره اي به منظور مقايسه دو شاخص تفاضل پوشش گياهي نرمال شده (NDVI) و سطوح غيرقابل نفوذ (ISA) به عنوان پارامترهاي نمايشگر جزاير حرارتي شهري سطحي (SUHI) از طريق بررسي رابطه آن ها با شاخص دماي سطحي زمين (LST) و نقشه كاربري اراضي مي باشد. بدين منظور از تصويرTM ماهوارهلندست 5، مشاهدات دمايي ايستگاه هاي هواشناسي، نقشه كاربري اراضي 2000/1و مدل زيرپيكسل استفاده شده است. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه رابطه اي خطي و قوي بين LST و ISA وجود دارد، درحالي كه رابطه ي بين LST و NDVI بسيار ضعيف و منفي مي باشد و به منظور بررسي كمي LST در مطالعات مربوط به جزاير حرارتي شهري با استفاده از سنجش از دور حرارتي، شاخص ISA بسيار مناسب تر از شاخص NDVI مي باشد. هم چنين با برررسي درصد سطوح غيرقابل نفوذ در هر يك از كاربري ها اين نتيجه حاصل شد كه كاربري مسكوني به دليل وجود سطوحي مانند آسفالت، بتن و... داراي بيش ترين درصد سطوح غيرقابل نفوذ وكاربري پوشش گياهي داراي كم ترين درصد سطوح غيرقابل نفوذ مي باشند.