مطالعه و بررسي عيوب سوراخكاري استخوان

فاقد عنوان به زبان ديگر

بي حركت سازي استخوان شكسته، كه غالباً بر اثر سوانح و كهولت سن به وجود مي­آيد، برمبناي ايجاد سوراخ با مته و اتصال پلاك هاي كه به آنها پيچ مي شوند، انجام مي گيرد. كاشت ايمپلنت در دندان پزشكي نيز نيازمند ايجاد سوراخ است. سوراخكاري معمولاً توام با ايجاد حرارت و اعمال نيروست. حرارت توليدي و نيروي سوراخكاري براي استخوان به شدت مضر است. حرارت توليدي سوراخكاري سبب ايجاد نكروزهاي حرارتي پيرامون سوراخ ايجاد شده و نيروي سوراخكاري باعث رشد ترك در استخوان مي گردد. به اين دليل تلاش­هاي متعددي براي يافتن راه حلي جهت كاستن نكروزهاي حرارتي (مرگ غيرقابل بازگشت سلول) و نيروهاي سوراخكاري صورت گرفته است. تغيير در شكل مته، به كارگيري ارتعاشات التراسونيك در سوراخكاري، فناوري سوراخكاري سرعت بالا و شبيه سازي اين فرايند (شرايط آماده سازي تست­هاي تجربي سخت است) و نيز بهينه­سازي پارامترهاي سوراخكاري از جمله موضوعاتي است كه مورد توجه محققان بوده است. در اين مقاله به بررسي عملكرد فرايند و آخرين پيشرفت­ها و مطالعات انجام شده پرداخته شده و چالش هاي آن مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.

فاقد چكيده لاتين