تاثير تريكودرما در كاهش آلودگي گندم به زنگ قهوه‌اي و ميزان آنزيم پراكسيداز

تاثیر تیمارهای بیولوژیك در كاهش شدت بیماری زنگ قهوه‌ای Puccinia recondite Rob. ex. Desemf. sp. tritici، در یك آزمایش كرت‌های دو بار خرد شده بر اساس طرح كاملاً تصادفی در سه تكرار با قرار دادن ارقام گندم چمران و بولانی دركرت‌های اصلی و سه گونه قارچ تریكودرما شامل Trichoderma harzianum،T. citrinoviride و T. longibrachiatum در كرت‌های فرعی اول و روش‌های كاربرد برگی و یا بذری در كرت‌های فرعی دوم در گلخانه بررسی گردید. همچنین نوسان در سطح آنزیم پراكسیداز در روش‌های بذری و برگی به روشHemeda and Kelin اندازه‌گیری شد. نتایج، تفاوت معنی‌داری میان ارقام گندم (P<0.05)، گونه‌های تریكودرما و روش‌های تیمار كردن (P<0.01) را نشان داد. كاهش بیماری در رقم چمران بیشتر از رقم بولانی (P<0.05)، و روش تیمار بذری آلودگی كمتری در مقایسه با تیمار برگی نشان داد (P<0.05). اثرات متقابل در تمام حالات ممكن معنی‌دار بود (P<0.01). نوسان سطوح آنزیم پراكسیداز در تیمارها در مقایسه با شاهد دارای تفاوت معنی‌دار بود (P<0.05).گونه های تریكودرما تاثیر مستقیمی بر بیمارگر نشان ندادند و ساز و كار آنها در كنترل بیماری به صورت كاهش غیرمستقیم بیماری و به روش مقاومت القایی ارزیابی گردید.