تحليل پايداري تامين و تقاضا مبتني بر بيلان آب، حركت بسوي تدوين يك شاخص تركيبي (مطالعه موردي : حوضه آبريز اهرچاي)

برنامه ريزي براي سيستم هاي آبي در جهت آمادگي براي توسعه، نيازمند مطالعات آتي به جهت تخمين سطوح پايداري براي تقاضا مي باشد. از اين رو در اين مطالعه، از سه روش جهت تخمين سطوح پايداري براي تامين و تقاضاي آب در يك مطالعه موردي در حوضه آبريز اهرچاي در ناحيه شمال شرقي ايران استفاده شده است. در روش اول، جريانات داخلي و منشاء و استفادههاي نهايي از كل منابع براي هر زير سيستم تخمين زده شده است و در نهايت با كمك روش ورودي-خروجي بيلان، شاخص استفاده پايدار از منابع آب محاسبه شده است. در روش دوم از يك مدل شبيه سازي، براي تخمين اطمينانپذيري، برگشتپذيري و آسيب پذيري حوضهي آبريز جهت محاسبهي شاخص پايداري استفاده شده است. در روش سوم نيز جهت ارزيابي نحوه حركت به سمت توسعه پايدار، شاخص ارزيابي توسعه پايدار محاسبه شده است. پارامترهاي مدنظر در اين شاخص، شاخص بهرهوري، اختلاف بين عرضه و تقاضا، درصد نياز تامين شده و يك شاخص جهت ارزيابي كاهش حجم ذخيره آبخوان است. در نهايت اين روش ها باهم مقايسه شده و يك شاخص تركيبي شامل شاخصهاي مذكور توسعه داده شد. اين شاخص مي تواند جهت ارزيابي و بهبود وضعيت پايداري تامين و تقاضاي آب تحت سناريوهاي مختلف مديريتي مورد استفاده قرار گيرد.