كاني شناسي و زمين شيمي ذخيره ي كائولن هيزه جان، شمال باختري ورزقان، استان آذربايجان شرقي، شمال باختر ايران

ذخيره ي كائولن هيزه جان (شمال باختري ورزقان، استان آذربايجان شرقي) يك نهشته ي رسي شاخص با سنگ ميزبان آندزيتي به سن ائوسن در شمال باختري ايران است. بر اساس بررسي هاي پراش پرتو X (XRD)، كاني هاي اين ذخيره عبارتند از كائولينيت، پيروفيليت، كوارتز، اسمكتيت، موسكويت- ايليت، هماتيت، گوتيت، آناتاز، آلونيت، دياسپور، فلدسپار، هورنبلاند، و كلسيت. افزايش نسبت SiO2/Al2O3 از مركز به حواشي در نيمرخ مورد بررسي، دلالت بر وجود منطقه بندي گرمابي در ذخيره دارد. شواهدي نظير حضور پوش سنگ هاي سيليسي روي ذخيره، برشي شدن محلي، كاني سازي پيروفيليت، دياسپور، و آلونيت، غني شدگي LREEs نسبت به HREEs، الگوي تغييرات جرم عناصر Al، Fe، Ti، Sr، و Nb، و همبستگي هاي مثبت در روند تغييرات بين (La/Lu)N، P، Sr، و S با LOI پيشنهاد مي كنند كه گسترش ذخيره كائولن هيزه جان در ارتباط با عملكرد فرايندهاي درونزاد روي سنگ هاي آندزيتي است. بررسي هاي زمين شيميايي نشان مي دهند كه رخداد بي هنجاري منفي Eu (39/0- 78/0) در نمونه هاي كائولينيزه در ارتباط با تخريب كاني هاي فلدسپار و هورنبلاند سنگ هاي آندزيتي به وسيله گرماب ها و بي هنجاري منفي Ce (62/0-81/0) در نتيجه تخريب زيركن به وسيله ي شاره هاي اسيدي- اكسيدان است.