دما و فشارسنجي و ژئوشيمي توده هاي باردار و عقيم در محور دهج-ميدوك با استفاده از شيمي بيوتيت (شمال شهربابك)

سنگ هاي مورد بررسي در محور دهج-ميدوك در شمال شهر بابك قرار دارند. در اين منطقه، در مجموع هشت توده پورفيري نيمه عميق شامل ميدوك، پركام، ايجو، سقينو، نركوه، ايوب انصار، سرا و كدر ديده شده اند كه از ميان آنها توده هاي پركام، ايجو، سقينو و ميدوك باردار بوده و توده هاي نركوه، ايوب انصار، سرا و كدر عقيم اند. تركيب سنگ شناسي اين مجموعه ها بيشتر شامل كوارتزديوريت و گرانوديوريت است. كاني هاي غالب در تركيب اين سنگ ها شامل پلاژيوكلاز، آمفيبول، بيوتيت، پيروكسن، پتاسيم فلدسپار و كوارتز. بيوتيت به عنوان يكي از شاخص ترين كاني هاي فرومنيزين در اين سنگ ها محسوب مي شود. از نظر تركيب شيميايي همه بيوتيت ها (توده هاي باردار و نيز توده هاي عقيم) در بين قطب آنيت و سيدروفيليت قرار گرفته اند. بيوتيت هاي توده هاي عقيم از نوع ماگمايي اوليه هستند ولي بيوتيت هاي توده هاي باردار علاوه بر اينكه به صورت اوليه نيز ديده شده اند در گستره ي بيوتيت هاي دوباره متعادل شده و بيوتيت هاي دگرسان شده نيز قرار مي گيرند. بررسي چگونگي اكسايش و احياي ماگماي خاستگاه توده هاي مورد بحث بر اساس تركيب بيوتيت، بيانگر برقراري شرايط اكسيدي و فوگاسيته ي اكسيژن بالاست. اين شواهد نشان مي دهند كه سنگ هاي مورد بررسي سري مگنتيتي بوده و ماگما در شرايط اكسايش و در مرز ورقه هاي همگرا تشكيل شده اند. دماي جايگيري توده هاي باردار بر اساس تيتانيوم در بيوتيت، بين 548 تا 574 درجه ي سانتي گراد بوده و اين دما براي توده هاي عقيم بين 749 تا 805 درجه ي سانتي گراد محاسبه شده است. همچنين فشار محاسبه شده براساس آلومينيم كل بيوتيت براي توده هاي باردار kb 22/0 تا kb 87/0 و براي توده هاي عقيم kb 15/1 تا kb 94/1 است. محتوي آلومينيم كل بيوتيت براي توده هاي باردار بين 3/2 تا 9/2 و براي توده هاي عقيم بالاتر از 3/3 است. اين داده ها نشان مي دهند كه بر اساس روش يوشيدا و همكاران، سنگ هاي توده هاي باردار، توانايي خوبي در كانه زايي مس دارند. در نهايت اينكه شاره هاي وابسته در توده هاي باردار ميزان log(fH2O/fHCl) بالاتري نسبت به شاره هاي وابسته به توده هاي عقيم دارند.