قاچاق كالا و ارتباط آن با ويژگي‌هاي اجتماعي و اقتصادي مناطق مرزي (نمونه موردي: شهرستان ميناب)

قاچاق كالا يكي از انواع قاچاق است كه تقريباً در تمام مناطق مرزي كشور وجود دارد. اما در مناطق مرز دريايي استان هرمزگان به دليل شرايط خاص جغرافيايي و نزديكي به مراكز اقتصادي كشور امارات متحده عربي بيشترين قاچاق كالا وجود دارد. هدف مقاله بررسي ارتباط بين عوامل اجتماعي و اقتصادي و ارتكاب به قاچاق كالا در شهرستان ميناب است. روش تحقيق توصيفي – تحليلي و از نوع پيمايشي است. براي جمع‌آوري اطلاعات از دو روش كتابخانه‌اي و برداشت ميداني استفاده ‌شده است. درروش ميداني از طريق تكميل پرسشنامه و مشاهده حضوري اطلاعات موردنياز گردآوري‌شده است. تمام افراد بالاي 18 سال شهرستان ميناب جامعه آماري پژوهش را تشكيل مي‌دهند. حجم نمونه تحقيق از طريق فرمول كوكران محاسبه و برابر با 383 نفر است. روش تجزيه‌وتحليل اطلاعات به‌صورت كمي و با استفاده از آزمون T در نرم‌افزار spss انجام شد. نتايج تحقيق بيانگر ارتباط معنادار بين اشتغال و بيكاري، فقر، محروميت منطقه و سطح تحصيلات با ارتكاب به قاچاق كالا است. يعني هرچه نرخ بيكاري بالاتر، وضعيت فقر بدتر و به‌طوركلي محروميت منطقه بيشتر زمينه ارتكاب به قاچاق در اين منطقه بيشتر مي‌شود. و بسياري از قاچاقچيان كالا از روي فشار اقتصادي و بيكاري مجبور به اين كارشده‌اند و رنج و خطر آن را به جان خريده‌اند. يكي از پيامدهاي قاچاق براي اين افراد تنزل جايگاه اجتماعي آن‌ها بين مردم است. مهم‌ترين راهكارهاي اساسي ريشه‌كني پديده قاچاق به‌ويژه قاچاق كالا در اين شهرستان محروميت‌زدايي از طريق ايجاد فرصت‌هاي اشتغال پايدار و مبارزه با فقر است