تاثير فعاليت استقامتي با حجم بالا در شرايط هايپوكسي نورموباريك و نورموكسي بر پاسخ مويرگ زايي در مردان غيرفعال

The Effect of High Volume Endurance Exercise (HVE) during Normobaric Hypoxia and Normoxia on Angiogenesis Response in Inactive Men

تمرينات ورزشي باعث تغييرات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي گسترده اي در بدن مي شوند كه از جمله اين تغييرات مي توان به افزايش چگالي مويرگي يا آنژيوژنز در بافت عضله اسكلتي و عضله قلبي اشاره كرد. VEGF به عنوان مهمترين فاكتور آنژيوژنيكي جهت رخداد فرايندهاي آنژيوژنزي شناخته شده است، لذا هدف از انجام تحقيق حاضر بررسي تاثير يك جلسه فعاليت استقامتي طولاني مدت در شرايط هايپوكسي نورموباريك و نورموكسي بر پاسخ مويرگ زايي در مردان غير فعال مي باشد.به اين منظور 8 مرد جوان غير فعال (سن 5/0±25 سال و قد 4/5±174سانتي متر، وزن 5/4±62كيلوگرم؛ حداكثر بازده كاري (Wmax) در شرايط هايپوكسي 41/13±159و در شرايط نورموكسي21/8±171 به عنوان آزمودني انتخاب شدند. آزمودني‌ها پروتكل فعاليت تداومي را در شرايط هايپوكسي نورموباريك (3/15 تا 5/15 درصداكسيژن تقريباً برابر ارتفاع 2500 متر) و همين پروتكل را در شرايط نورموكسي در دو هفته مجزا اجرا كردند. نمونه هاي خوني قبل، بلافاصله و 2 ساعت بعد از فعاليت گرفته شد. نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري‌هاي مكرر نشان داد كه بين شرايط محيطي مختلف (هايپوكسي و نورموكسي)، درميزان اثرگذاري برسطوحVEGFسرمي مردان غير فعال اختلاف معنادار وجود دارد(036/0P=). مداخلات تمريني و مطالعات بسياري براي مشخص شدن مويرگ زايي در بدن نياز است. اگرچه سطوح بالاي VEGFبعد از فعاليت تداومي در شرايط هايپوكسي به نسبت شرايط نورموكسي ممكن است منجر به افزايش آنژيوژنز و مويرگ زايي شود. به هر حال مطالعات آينده براي مشخص شدن محرك‌ها و مكانيسم‌هايي كه براي رشد عروق جديد در تمرينات تداومي كه گزارش شده نيازمند است.

Exercise training induces vast physiological and biochemical changes in the body such as an increase in capillary density or angiogenesis of muscular and cardiac tissues. VEGF is known as the most important angiogenic factor in the occurrence of angiogenesis processes. Thus the aim of this study was to investigate the effect of a single bout of long endurance exercise on in normobaric hypoxia and normoxia conditions on angiogenesis response of inactive men. 8 inactive young men (age 25±0.5 yr, height 174±5.4 cm, weight 62 ±4.5 kg and maximum work output (Wmax) in hypoxia condition 159±13.41 and in normoxia condition 171±8.21) were selected as the subjects. Subjects performed the protocol of continuous exercise in normobaric hypoxia condition (%15.3-15.5 O2, altitude of approximately 2500 m) and performed the same protocol in normoxia condition during two separate weeks. Blood samples were collected before, immediately and two hours after the exercise. The results of ANOVA with repeated measures showed a significant difference between hypoxia and normoxia conditions in the amount of the effectiveness on serum VEGF levels in inactive men (P=0.036). Training interventions and many studies are needed to determine angiogenesis in human body. Although high levels of VEGF after continuous exercise may increase angiogenesis in hypoxia condition compared with normoxia condition, future studies are needed to determine the incentives and mechanisms necessary for the growth of new blood arteries in continuous exercises.